Sesli Makale

Hacire Ana, HDP’nin kapısına dayandığında “Kayyım” gürültüsü yapanların derin bir sessizliğe gömüldüğünü fark ettik.

Sel götürürken İstanbul’a uğramayanların “kayyım” ziyareti için gittiği Diyarbakır’daki HDP binasına dayanan acılı bir annenin çığlığını duymazdan geldiğini gördük.

Zaman ayarlı twitlerle duyarlılık gösterisi yapan eski cumhurbaşkanı ve başbakanın, arka çıktıkları partinin kapısına dayanan annenin yürekleri delip geçen feryadı için bir tweeti esirgediğini izledik.

Şehrin ve ülkemin kadın örgütlerinin, HDP kapısına oturduğu gerekçesiyle bir grup kudurmuş erkeğin saldırısına uğrayan bu acılı anneyi yok saydığını hep beraber anladık.

Hacire Ana, HDP kapısına dayanarak çıkarılan “Demokrasi” gürültüsünün ne kadar yapay, sahte ve ikiyüzlüce olduğunu da böylece bütün Türkiye’ye göstermiş oldu.

HDP belediyeciliğinin Güneydoğu’ya getirdiği tek düzen, PKK’nın kanton düzenidir. Hacire Ana, dayandığı kapının arkasında ne dolapların çevrildiğini ifşa ederek güneşin balçıkla sıvanamayacağını ortaya çıkardı. Demokrasi, özgürlük, adalet ve hatta insanlık gibi yüce değerlerin aslında HDP binasından geçemediğini, o kapının arkasında insanlık dışı bir düzenin döndüğünü açığa çıkardı.

Devletin “kayyım” kararını “demokrasimiz için uygun olmamıştır” diye eleştirenlerin, PKK’nın kanton düzenini Güneydoğu’ya taşıyan HDP belediyeciliğine tek laf etmemesi ne kadar samimi ve tutarlı?