Sesli Makale

5 Haziran 2015

Bugünü sayarsak üç, saymazsak iki günümüz var. Pazar günü sandığa gidiyor, oylarımızı kullanıyoruz. 

Kim nasıl oy verir, o kendi kararı. Bizim gazeteci olarak görevimiz, seçim öncesi olup bitenleri ortaya koymak. Vatandaşın önüne bir pencere açmak. 
Öncelikle altını çizelim, kritik bir dönemeçteyiz. Bu seçim son derece önemli. Gerçek anlamda Türkiye’nin geleceğini şekillendirecek. Seçimin kritik partisi de HDP. 
Aslında HDP, daha düne kadar yüzde 10 barajını hayal olarak görüyordu. AK Parti yetkilileri ile her görüşmelerinde yüzde 7 gibi oranlar telaffuz ediyorlardı. Barajın hiç olmazsa o orana çekilmesini istiyorlardı. 
Sonra ne olduysa oldu, “tamam” dediler: 
-Seçime bağımsız adaylarla değil, siyasi parti çatısı altında giriyoruz. 
Peki ne oldu? Bir anda HDP’ye bu cesaret nereden geldi? Selahattin Demirtaş nasıl böyle bir çizgi değiştirdi? 
* * *
Ne oldu bilemem ama HDP’ye bu cesaret Selahattin Demirtaş’ın ABD gezisinden sonra geldi. Kendi oy oranını yüzde 7 olarak hesap eden HDP, bir anda yüzde 10 riskini göze alabildi. 
Demek ki, ciddi bir şeyler oldu!... 
O “bir şeyler” de iyi kötü görülebiliyor artık. 
ABD basını, açıktan HDP destekçiliğine soyundu. Uluslararası ajanslar harekete geçirildi. New York Times gibi gazeteler makaleler yayımladı. Hepsi el ele aynı mesajı vermeye başladı: 
“Kürt sorununun çözümünde HDP’nin Meclis’e girmesi mihenk taşı olacak. Aksi takdirde çözüm süreci sıkıntıya girebilir ve Türkiye karışabilir.” 
Avrupa bu desteği daha da ileri götürdü. Batılı ülkelerdeki bazı partilerin temsilcileri, Türkiye’ye gelip, HDP mitinglerinde boy gösterdi. 
Yetmedi, HDP’ye şirinlik makyajları yapılıp eline bir de Türk Bayrağı verildi. 
Oysa çözüm süreci asıl şimdi sıkıntıya girdi! Hatta ülkenin bölünmesi için hesap yapanların elleri asıl şimdi güçlendi. 
* * *
HDP, Türkiye’nin batı illerinde Türk Bayrağı sallayadursun, Kandil’den yapılan açıklamalarda, “Kürdistan” için oy isteniyor. Hem de gizli saklı değil, bu söylemler açıktan dillendiriliyor. HDP’ye verilecek oyların “Kürdistan’ın temel taşlarını döşeyeceği” değerlendirmeleri yapılıyor. 
Hedef belli: 
AK Parti’yi iktidardan uzaklaştırmak, HDP’yi Meclis’e sokmak, Parlamento’da bir tıkanıklığa yol açmak. Böylece Türkiye’de kaos ortamı oluşturarak, aradan en azından bir özerklik çıkartmak. 
Kandil’den yapılan açıklamalar bu anlama geliyor! 
Hoş, açıklamalarına da gerek yok; ne yapılmak istendiği görünüyor. HDP yetkilileri de “Onunla da bununla da koalisyon yapmayız” diyerek, zaman zaman baklayı ağızlarından kaçırıyorlar. Kaosa oynadıklarını ortaya koyuyorlar. 
Batılı yayın organlarının “Çözüm sürecinin çimentosu HDP’nin Meclis’e girmesidir” türünden yorumları bile yeterli. Hepimiz biliyoruz ki, PKK denilen terör örgütü, yıllarca oralardan beslendi. Batı’nın “çözümden” anladığı, ayrı bir yapı, daha açık bir ifade ile Kürdistan! 
* * *
Artık ezberleri bir kenara atmak lazım… 
Bazı çevrelerin “ihanet” ya da “bölünme” diye adlandırdıkları çözüm süreci, aslında bir birlik ve kardeşlik projesiydi. Yerliydi, milliydi. 
Türkiye’yi sıkıntıya sokmak ve milli birliği yok etmek için hazırlanan proje, Batılılar eliyle asıl şimdi hayata geçirilmeye çalışılıyor. 
İlginçtir, başta Paralel Yapı olmak üzere, bu projeye içeriden de gönüllü destek verenler çok. Bazıları bilerek bunu yapıyor, bazıları bilmeyerek… 
Üstelik bazıları da bu yapıya omuz verirken “milliyetçilik” nutukları atıyor. 
Bu davranış şekli bize çok uygun, biliyor musunuz? Geçmişte de bir yandan “Irak’ın toprak bütünlüğü” diye nutuklar atarken, diğer taraftan Çevik-Güç ve Çekiç-Güç’ü omuzlayarak, o bütünlüğü yok eden yine biz olmuştuk. Yine kullanmıştı bizi Batı. 
Bilinsin istedim! 

Akşam