Sesli Makale

CHP’nin başında Deniz Baykal olsaydı?..

Acaba, Hüseyin Aygün ya da Eren Erdem gibi isimler “CHP milletvekili” olarak Parlamento’ya girebilirler miydi? Kemal Kılıçdaroğlu’nun Genel Başkanlığı döneminde karşı karşıya kaldığımız gariplikler yaşanır mıydı?
Hiç sanmam. Düşünülmesi bile güç. Deniz Baykal, CHP’de bunların hiçbirine izin vermezdi.
Baykal gitti, CHP başkalaştı.

Hüseyin Aygün gibi PKK’lılara “kardeş” diyen, terörist cenazelerinde taziyeden taziyeye koşan isimler türedi. Partinin yönetimine Sezgin Tanrıkulu gibi HDP’ye yakın söylemler içinde olanlar geldi.
Bugün partide Mahmut Tanal gibi Parelel Yapı’nın bütün eylemlerinde boy gösteren milletvekilleri var.
Üstüne bir de Eren Erdem türedi. Bir bakıyorsunuz, kendi ülkesine karşı İran’ı kutsayan twitler atıyor, “Türkiye ile İran karşı karşıya gelirse, Türkiye’ye karşı İran’ın safında olurum” diyor.

Bir bakıyorsunuz, Rus televizyon kanallarında boy gösteriyor. Moskova’nın tezlerini savunup, Türkiye’yi DAEŞ terör örgütü ile yan yana göstermeye çalışıyor.

En vahimi de geçmişinde “yerli” ve “milli” gibi görünen CHP yöneticileri bile kılını kıpırdatmıyor. Hatta bu tür eylemlere sahip çıkabiliyor.
İster “CHP çok değişti, onlar da değişime ayak uydurdu” deyin, isterseniz “koltuk tatlı geldi” yorumunu yapın, durum bu.

Evet, Baykal gitti, böyle oldu!..

Peki Baykal nasıl gitmişti? Biliyorsunuz, bir kaset komplosu ile. Bir başka ifadeyle gitmek zorunda bırakılmıştı. En önemlisi de Baykal’ın gideceğini bilenler vardı. Durum bu olunca planlı bir komplodan bile söz edilebilir.
Sene 2008… Amerikan Derin Devleti’nin kontrolünde olduğu iddia edilen Johns Hopkins Üniversitesi’ne bağlı ABD-İsveç merkezli Slikroad Enstitüsü, bir “Türkiye Raporu” hazırladı. O günlerde kimse fark etmedi ama kaset komplosunun ilk sinyalleri verildi.

Raporun altında E. Cornell ve Halil Magnus Kalavelli’nin imzaları vardı. Türk okurları, Karavelli’yi, Cumhuriyet Gazetesi’nin 2. sayfasında yayımlanan yazılarından hatırlayabilirler. Enstitü’nün İsveç’teki Türkiye çalışmalarını o yönetiyordu. Zaman zaman da İsrail’deki The Jerusalem Post’ta yazıları yayımlanıyordu.

Sağ eğilimli Jerusalem Post’ta, sık sık Cornell’in yazılarına da rastlamak mümkündü. Her iki ismin de İsrail’le çok yakın ilişkileri var.

Bu bilgiler, raporda yazılanlarla birleştirilince çok ciddi önem kazanıyor.

Ekim 2008 tarihli raporun 72. sayfasında yer alan ifadeler aynen şöyle:

“CHP’den istifa etmeye ikna edilecek Deniz Baykal’la, yolsuzluklar konusunda kamuoyunun dikkatini çeken Kemal Kılıçdaroğlu yer değiştirecek. CHP, yeniden Avrupa tipi bir sosyal demokrat parti olarak ortaya çıkacak.”
Aradan iki yıl geçiyor, bu öngörü aynen gerçekleşiyor.

Üstelik o tarihte Kemal Kılıçdaroğlu, çiçeği burnunda bir CHP Grup Başkanvekili. CHP içinde bir geçmişi yok. Örgütler üzerindeki etkisi sıfır mertebesinde. Önce DSP’ye başvurmuş, aday gösterilmemiş, O da CHP’den milletvekili seçilmiş.
Deniz Baykal ise, CHP’nin tartışmasız tek hâkimi. Yıkılması düşünülemeyen bir Genel Başkan. Üstelik bu rapor kendisine Genel Başkan Yardımcısı Onur Öymen tarafından gösterildiğinde ciddiye almıyor; gülüp geçiyor.
Ama gidiyor, iki yıl sonra istifa etmek zorunda kalıyor. Çünkü kendisine düzenlenen kaset komplosu bunu gerektiriyor. Rapordaki öngörü aynen gerçekleşiyor. Üstelik orada yazıldığı gibi Kılıçdaroğlu’nun “Yeni CHP’si” ortaya çıkıyor!

Çok ilginç değil mi?..

Şimdi gelinen noktada, yeniden düşünmek gerekiyor! Düşünürken de ABD, İsrail ve son iki yıldır ortaya çıkan Paralel Yapı gerçeğini birlikte değerlendirmek doğru olur.

Gelin, baştaki soruya yeniden dönelim:

-Bugün partinin başında Deniz Baykal olsaydı, hakkında “vatana ihanetten” soruşturma başlatılan Eren Erdem, CHP’den milletvekili olabilir miydi?

Olamayacağına göre…

Acaba diyorum, Deniz Baykal’a kaset komplosunu düzenleyen güçler, CHP’deki bu gelişmeleri de planlamışlar mıydı? Siz ne dersiniz?...


Akşam
19 Aralık 2015