Sesli Makale

Sağlık Meslek Lisesi'nin çiçeği burnunda mezunuydu Uhud Kadir Işık. 15 Temmuz sabahı astsubaylık sınavına girmişti. Gece, darbe girişimi sonrası yaralılara yardım etmek için 3 saatte yürüyerek vardı babasıyla Kızılay'a. Tanklarla ezilmiş araçları görünce 'Sıkıntı var geri dönelim' dedi babası. “Madem sonuna kadar gitmeyecektik, niye buraya kadar geldik' diye diretti. Keçiören ve Genelkurmay önünde darbecilerin kurşunlarıyla yaralananlara tıbbi müdahalede bulunmaya çalışırken, vatan hainlerinin helikopterden sıktığı kurşunlarla 17 yaşında şehit oldu…

Engelli bir anne babanın evladıydı Engin Tilbeç. 15 Temmuz gecesi Baştabya Kışlası önüne arkadaşlarıyla birlikte kamyonla geldi. Şehit olurken yüzü parçalandığı için tanınmaz hale gelen bedeni, Adli Tıp Kurumu'nda yapılan DNA testi ile kimliklendirildi. 16 yaşındaki abisinin şehit tabutu başında kıpkırmızı kızarmış gözlerinin yaşına, “Başını dik tut evlat. Senin abin kahramandır. Kanı yerde kalmayacak” sesleri karıştı küçük erkek kardeşinin. Cenazede tekbirler getirilmeye başladığında diğer kardeşlerinin gözyaşları düşmeye başladı. Küçük kardeşlerinin boyu abilerinin tabutunu omuzlamaya yetmedi. Ama şehidin tabutunun, kalabalıkta yükselen ellerin arasında uçarcasına gidişini gördüler…

Eve rızk eklemek için oto galeride çalışan 15'lik bir delikanlıydı Halil İbrahim Yıldırım. O gün iş çıkışı eve geldi. Akşam yemeğini henüz kaşıklamıştı ki televizyonda darbe kalkışması görüntülerini izledi. “Baba biz de sokağa çıkalım” diyerek, ok gibi fırladı babasıyla birlikte evden. O gece Anadolu'nun şehit kanı ile sulanan topraklarına Urfalı Halil İbrahim'in genç kanı da eklendi. Kafasından vuruldu Halil İbrahim…

“Ben gencim, siz yaşlısınız. En önde gideceğim!” gür sesi yükseldi 15 Temmuz gecesi Atatürk Havalimanı'nda. En önde durdu Mahir Ayabak. 16 yaşındaydı. Koca yüreği ile 15 Temmuz darbecilerine meydan okuyarak şehit oldu. “Hiçbir anne istemez ki 16 yaşındaki bir evladını kaybetsin ama böyle vatan uğruna hepimiz şehit olmaya hazırız" dedi anası…

Babası darbe girişimi gecesi annesi ve kardeşleriyle kalmasını söylese de “Sen nereye ben oraya” diyerek Boğaziçi köprüsüne koştu Abdullah Tayyip Olçok. Hainlerin kurşunuyla yere düşen babasını görünce peşinden gitti. Kurşunlar ona da isabet etti. 16 yaşında babasıyla birlikte şehadete yürüdü Abdullah Tayyip. Cenazesinde adını taşıdığı Recep Tayyip Erdoğan konuşurken hıçkırıklara boğuldu.

15 Temmuz darbecilerine karşı Cumhurbaşkanlığı Külliyesi önünde bedenini siper ederek, dimdik durdu Umut Can Kılıç. Darbecilerin el koyduğu F-16'ların bombardımanında verdi son nefesini. Henüz 18 yaşından gün alamadan Bala toprağına düşen şehit cenazesinde, Kürtçe ağıtlar yükseldi. Fidan gibi evlatlarının şehadet makamına sahip çıkan Umut Can'ın annesi “Ağlamayacağım, Umut Can'ım vatana şehit düştü”, babası “Her zaman 'Şehit olacağım' der başka da bir şey demezdi” dedi.

Ankara Beştepe Jandarma Genel Komutanlığı önünde darbe girişimini bertaraf etmek için gencecik bedeniyle dimdik durdu . 17 yaşında şehit düştü. Ardından babası, “6 çocuğum var. Bütün çocuklarım vatan için feda olsun. Oğlum doğuda askerlik yapıp şehit olmak istiyordu. Söz konusu vatansa gerisi teferruattır” dedi. Karşıyaka'daki cenazesinde onun gibi şehit olan 8 kahramanla birlikte uğurlandı.

17 yaşında, henüz lise öğrencisiydi Özgür Mustafa Karasakal. Tatile gitmek için para biriktiriyordu. Babasının “Bugün yorgunluk günü değil” tembihi ile 15 Temmuz gecesi Genel Kurmay Başkanlığı'na koştu. Arabaları ve insanları ezen tankların önünden kurtuldu ama hainlerin helikopterlerden sıktığı kurşunlardan kaçamadı. Düşüverdi babasının ayaklarının dibine. Oğlu için dakikalarca ambulans bekledi babası ama nafile. Geride onunla birlikte yaralanan iki gazi kardeş bırakıp, oracıkta şehit oldu Özgür Mustafa.

Unutursak sizi, yüreğimiz kurusun koca yürekli çocuklar…