Sesli Makale

27 Ocak 2015

Tarık Akan, 80 askeri darbesinin ardından 1981 yılında Almanya’da bir konuşma yapmış. 

Almanya’da! 
Yurda döndüğünde de bu konuşma nedeniyle tutuklanmış! 
Çünkü “sağcı” bir gazete bu konuşmayı çarpıtmış! 
Hem de manşetinden. 
Sonra uzun bir yargılama süreci başlamış. 
Soğuk hücreler, bitli-fareli koğuşlar, işkenceler…! 
Sonunda beraat etmiş! 
Tarık Akan yıllar sonra, yani 2002 yılında o günlerini anlatan bir kitap çıkarmıştı. 
“Anne Kafamda Bit Var”! 
Yayınevi, Tarık Akan’a bir imza günü düzenlemişti. 
Bu imza D&R’da yapıldı. Yani Doğan Medya Grubu’nun üyesi bir kitapçıda. 
İmzaya haberciler de çağrılmıştı. 
Onlardan biri de bendim. O yıllar bir televizyon kanalında muhabirlik yapıyordum. 
Çekimler bitmiş, geriye Tarık Akan’dan küçük bir röportaj almak kalmıştı. 
Mikrofonu kendisine uzattım. Daha soru bile sormama fırsat vermeden, kafasını kaldırıp yüzüme baktı. 
“Arkadaşım çek o mikrofonu” dedi. 
Ardından da ekledi: 
“Dinci bir televizyona konuşmam”! 
O televizyon Kanal 7’ydi. 
“Peki” deyip oradan ayrıldım. 
“Dinci bir televizyona konuşmam” diyen Tarık Akan, “Vay Şerefsiz!” manşetini atan bir medya grubunun çatısı altındaydı. 
Ve hiç de rahatsız değildi. 
Bugün de rahatsız değil. 
Ancak Kanal 7, Ahmet Kaya’ya yapılan linç girişiminden o gün de, bugün de hep rahatsız oldu. 
Şimdi gelelim asıl meseleye. 
Tarık Akan birkaç gün önce yine Almanya’da konuşmuş. 
Almanya’da. 
Şöyle diyor: 
“…mutsuzum, huzursuzum. Sabah kalkıyorum, gazeteye bakıyorum; 'eyvah diyorum, bu lafı nasıl söyler.' Öğlen diğer gazetelere bakıyorum bir facia. İnternet'e giriyorum, 'Allah'ım diyorum bu nasıl olabilir.' Akşamları birkaç kadeh atıyorum da rahatlıyorum. Sonra televizyonu açıyorum, çıldıracağım. Huzur diye bir şey kalmadı ülkemde. Eleştirebilirsin ama bir ara ver. Bir hafta, 10 gün sus be adam." 
Kime diyor tüm bunları? 
Tabii ki Cumhurbaşkanı Erdoğan’a. 
“Sen sus, bir tek ben konuşayım” diyor. 
“Bir tek benimle aynı düşünenler konuşsun” diyor. 
“Bir tek onlar yazsın, bir tek onlar sorsun” istiyor. 
Ayık kafayla mı diyor bunları bilmiyorum? 
Ama bildiğim bir şey var ki, o da bu arkadaşın sadece kafasının değil, beyninin de bitlenmiş olması. 
Hatta örümcek bağlamış! 
Bak Tarık “arkadaş”, iyisi mi sen bir tek akşamları değil gündüzleri de iç! 
24 saat aralıksız iç! 
İç ki hem sen huzur bul, hem de biz. 
Ve son bir not. 
Bu tipolojinin, yani beyni bitlenmişlerin derdi şudur; “tek tipleştirilmiş bir toplum”. 
Ötekine tahammülsüzdürler. 
Kendilerini her şeyin sahibi olarak görürler. 
Halktan, değerlerinden kopuk tiplerdir. 
Kendileri gibi düşünmeyenlere yaşam hakkı tanımazlar. 
Faşist bir rejim hayaliyle yanıp tutuşurlar. 
Şükür ki devirleri bitmiştir. Yırtınmaları da bundandır. 

Akşam