Sesli Makale

BU gidişle Kemal Kılıçdaroğlu tarihe adını kendi kategorisinde en başarılı parti başkanı olarak yazdıracak gibi. Bu tarz bir başarı seçimle ölçülen cinsten değil, ama koltuğunu koruma konusunda.

Göreceksiniz, Türk basınındaki onca köşe yazısına ve partililerin baskısına rağmen Kılıçdaroğludevrilmeyecek. Son zamanlarda çıkan bir dedikoduya göre bir rüzgâr yakaladığı iddia edilenMuharrem İnce’yi İstanbul’da belediye başkanı olarak aday yapmanın peşinde şimdi CHP Lideri. Ama bakkal hesabına göre bile İnce’nin İstanbul’u alması imkânsız.

İNCE TAKTİK

24 Haziran’da bile Tayyip Erdoğan yüzde 50 oy aldı İstanbul’da. Muharrem İnce ise yüzde 36.82’de. Demirtaş ve Akşener’in aldığı oyları bile firesiz İnce’ye aktarsak yine de yüzde 50’ye ulaşamıyor. Bu rakamların Kılıçdaroğlu da farkında, İnce de. Zaten İnce’nin “tenzil-i rütbe” anlamına gelecek böyle bir adaylığı da kabul etmeyeceği konuşuluyor.

Aslında Kılıçdaroğlu çaktırmadan herkesin birkaç adım ötesinde bir taktik uyguluyor. İnce’nin siyasi geleceğinin en azından CHP’de olmadığı net; belediye başkanlığı adaylığı da bunu iyice tesciller. Böylece eşe dosta “Abarttığınız İnce işte bu kadar” deme fırsatı bulur Kılıçdaroğlu.

Doğrusu, İnce’nin “yüzde 30” başarısını küçümseme konusunda da pek haksız değil.

Rakamsal olarak bakıldığında da bunca gaza, “Medya baskı altında” algısına rağmen yoğun bir medya ilgisiyle hem Ekmeleddin İhsanoğlu’nun hem de son iki referandumun gerisine düştüğü ortada İnce’nin. İhsanoğlu’nu aday gösterenler arasında MHP olsa da rakamların açılımı ülkücü seçmenin partisine rağmen Tayyip Erdoğan’a oy verdiğini ortaya koyuyor. O dönem İYİ Parti de yoktu ortada. 2010’da ise MHP agresif bir “hayır” kampanyası yapmasına rağmen Devlet Bahçeli’nin memleketi Osmaniye’de bile “evet” oyları önde çıktı.

Şu da bir gerçek ki 2010 yılından beri Türkiye’deki bütün seçimlerde aslında Tayyip Erdoğan’a yönelik bir güven oylaması. Her seferinde de “evet” diyenler baskın çıkıyor. Hatta son seçimlerde olduğu gibi MHP seçmeni bile Meclis’te partisine oy verirken mevcut adaylar arasında Cumhurbaşkanı olarak Erdoğan’ı tercih ediyor.

Ancak 2010’daki referandumda yüzde 42’lik hayır bloku azımsanmayacak bir anti-Erdoğan kitlesiydi. O referandumu boykot eden Kürt seçmeni dışarıda bırakırsak bugün İnce ve Akşener toplamının yüzde 42’lik bir hayır oranına ulaşamamasına da başarı denilemez aslında.

Muharrem İnce “Yüzde 30’luk psikolojik sınırı yıktık” cümlesiyle bir tek Ahmet Hakan’ı etkiler. Ama koltuk konusunda uzman olan Kemal Kılıçdaroğlu’nu sarsamaz.

KÜÇÜK VİZYON

10 seçim kaybeden Kılıçdaroğlu’nun bu koltuk ısrarı niye diye soracak olursanız bunu ancak Türkiye’nin küçük partilerinin küçük vizyonuyla açıklamak mümkün olabilir. O kadarı yetiyor çünkü. Kılıçdaroğlu ne yaparsa yapsın fanatikleşen seçmenin farkında ve yüzde 24 oranında bir oyu alacağını biliyor. Çünkü o yüzde 24 en kötü hizmeti vermelerine rağmen Beşiktaş ve İzmir gibi belediyelerde nasıl CHP’yi seçiyorsa genel seçimlerde de tercihi farklı olmuyor. Kemal Kılıçdaroğluya da bir başkası fark etmez. Hatta CHP’nin bir lideri olmasa da o oy garanti. Neden daha fazla uğraşsın ki? Kendi sınırlarını da biliyor, partisinin kapasitesini de. Bu taktik de bir siyasi zekâ ürünü sonuçta.