Sesli Makale

Soğan fiyatlarını bilmiyorum, bakkalda ekmek kaça satılıyor ondan da haberim yok ama hayat pahalılığını görmemem olanaksız. Sonuçta son derece yüksek bir oran birçok ürüne zam olarak yansımış. Sadece mahalledeki kebapçıdan ısmarladığınız lahmacun 4 TL’dan 7’ye çıkmadı, başka birçok ürüne yüksek oranda zamlar geldi.

İstanbul’daki ikinci gözlemim hayat pahalılığıyla ilgili.

Ancak Cumhurbaşkanı Erdoğan da ne dese haklı zam yapan esnafa. Birçoğu ellerindeki malın fiyatını artırdı, kur artışından sonra verdikleri siparişlerden sattıkları ürünlerin değil. Stoklayan durup dururken yükselen dövizi bahane edip zam yaptı. 

Mahalle pazarında da lüks mağazalarda da durum aynı. Krizi fırsata dönüştürmekten anladıkları eldeki mala zam yaparak tüketiciye kakalama çabası.

Zaten astronomik rakamlara ürün satan İstanbul’daki giyim mağazalarının reyonlarındaki pahalı markalara ait kıyafetler birkaç sezon öncesinden geliyor. Birçoğu yeni ürün ithal etmiyor, eldeki stokları elden çıkarmaya çalışıyor. Zaten açık açık da yeni mal gelmeyeceğini söylüyorlar.

Üç sezon önce elde kalan bir gömlek bu sezonun fiyatıyla satılıyor… O zamanki döviz kurundan zaten ucuza almış, ama satılmayınca bugünkü kurdan üzerine etiket basmışlar. Bugün indirim yapsa bile normalin üzerinde kar etmiş olacak…

Yeni mal gelmiş olsa, bugünkü kurdan alsa bu fiyatları anlarım. 

Stoktaki mala zam yapanlar gibi tüketiciyi kandırıyor zengin mahallelerinin esnafı da. Gucci ya da manav fark etmiyor, zihniyet meselesi bu. 

Kriz anlarında tüketicilerle satıcıların ekonomiyi canlandırmak için ortak hareket etmeleri gerek halbuki. Bizde ise kısa süreli bir kar uğruna kurnazlıkla kriz daha da derinleştiriliyor.

yazının kaynağı