Sesli Makale

Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan'ın, TÜSİAD'a bakışı her zaman ihtiyatlı ve mesafeli oldu, haliyle ilişkileri de iniş-çıkışlı seyretti.
TÜSİAD, iş insanları örgütü kimliği ile bazen "etki grubu", çoğu zaman "baskı grubu" olarak rol oynadı. Ama asıl rolü her hâlükârda "sistemik dizayn odaklı" gelişti.
Mesele, Hükümet ile iş âlemi arasındaki "bakış açısı farklılığının" çok ötesine gitti. Halkın, dolayısıyla siyasetin seçimleri ile TÜSİAD'ın örtülü dayatmaları sıklıkla karşı karşıya geldi. Çağımızın vazgeçilmez kavram ve değerleri ile paketlenip sunulan TÜSİAD raporları ise "Türkiye'nin istikameti" tartışmalarını alevlendirmeye yetti de arttı bile!
Maalesef, yüzyılımızın demokratik değerlerine yüklenen anlam ve misyonun, TÜSİAD'ın beyanlarında bambaşka niteliğe dönüştüğü de görüldü. Fikir ve ifade özgürlüğü sınırlarında yorumlanması beklenen TÜSİAD açıklamalarının Ankara'da tepkiyle karşılanması, kimileri için yadırgatıcı bulundu. Oysa perde arkasına bakabilenler, büyük patronların beklenti ve önerilerini değil, "mutlak doğru kabul ettikleri" modelin uygulanmasına dair zorlamayı gördüler.
Evet, TÜSİAD'ın kendi penceresinden "uyarı görevini yerine getirdiği" de gözlendi, "tarihe not düşme çabası" da. Bu anlaşılabilir çıkış veya duruşun, "özünde masum olmadığı" gerçeği, Başkent'in kritik siyasi mahfillerinde hiç akıldan çıkarılmadı. TÜSİAD imzalı demeçlerin ya da manifesto içerikli konuşmaların, kritik eko-politik geçiş dönemlerinde ürettiği karşılık, ister istemez soru işaretlerini artırdı. Yani, TÜSİAD isminin geçtiği tüm faaliyetlerin Türk milletinin isteklerinden ziyade, küresel sistemik tasarımların Türkiye'ye uyarlanması gayreti olduğu düşünüldü.
TÜSİAD yöneticileri de hareketlerinde son derece bilinçli idiler. Anlık beyanatlar vermediler. Cumhurbaşkanının tepki göstereceğini hep hesaba kattılar. Yanlış anlaşılma kaygısı gütmediler. Hükümete ve siyasal yol haritasına demokratik rıza göstermekten ziyade adeta "bir süre katlanılması gereken" kadrolar ve icraatlar olarak baktılar!

***