Sesli Makale

1981'de Hindistan postanesi, Hindistan ve işgal altındaki Filistin bayraklarını yan yana dalgalandırarak üzerinde "Filistin halkıyla dayanışma" yazan bir pul bastırdı. Ancak bugün Hindu milliyetçileri, Gazze'ye verdikleri destekle bilinen Hindistan ve İsrail bayraklarını yan yana dalgalandırıyorlar. Bu durumda, İsrail ve Hindistan arasındaki benzerliklerden biri, her iki ülkenin de uzun süreli toprak ihtilaflarıyla mücadele etmeleridir. İsrail, Filistin topraklarını işgal ederek şiddet uygularken, Hindu milliyetçi hükümeti de Hindu olmayan azınlıklara baskı yapmaktadır.

Siyonist yerleşimcilerin 1920'lerin başlarında Filistin'i işgal etmeye başladıkları sıralarda, Hintli sağcı figür VD Savarkar, Hinduluk ideolojisini şekillendirdi. Bugün sağcı Hindu milliyetçileri,  Hindistan'ın Hindular çin bir ulus olduğu yönündeki görüşlerini ilerletmek için fiziksel şiddet kullanıyor. Benzer bir şekilde Siyonizm, Filistin’i yalnızca Yahudilerin bir vatanı olarak görüyor. Bu paralel vizyonlar, iki hükümetin giderek otoriterleşen eğilimleri ve şiddete başvurma eğilimiyle birlikte, onları sonuçları öngörülemeyen karanlık bir ittifakın içine de sürüklemiş oldu. 

Hindistan Cumhuriyeti ve İsrail Devleti, 1947 ve 1948'de dokuz ay arayla doğdular ve her biri büyük bir bölünmenin ‘Gayrı Meşru’ çocuklarıydı. Britanya yönetimindeki Hindistan, alt kıtası daha sonra Müslüman çoğunluklu Pakistan ve Hindu çoğunluklu Hindistan olarak ikiye bölünürken, İsrail de İngiliz Mandası altındaki Filistin'in bir kısmından ayrıldı.

Soğuk Savaş boyunca Hindistan, bağlantısız hareket olarak bilinen, eskiden sömürgeleştirilmiş olan ve hem Amerikan hem de Sovyet etkisinden bağımsız olarak gelişmeye çalışan ulusların lideri olacaktı. 1980'lerde Filistin devletini tanıyan ilk Arap olmayan ülke oldu. İsrail'in benzer bir şekilde tanınması, Hindistan'ın bağlantısız sosyal demokrat duruşundan neoliberalizme olan bağlılığına doğru kaydığı 1992 yılına kadar gerçekleşmedi.

2016 yılında, Hindistan komandolarının Pakistan kontrolündeki Keşmir’e bir baskın düzenlemesi sonrasında Modi’nin sözleriyle İsrail’e olan hayranlığı arttı. İsrailli silah-robotik firması Elbit Systems, Hindistan’da bir drone fabrikası kurarak ve Keşmir’i işgal eden Hint ordusuna 300 Milyon Dolarlık büyük bir sözleşme imzalayarak bu ilişkiyi daha da güçlendirdi. Hindu milliyetçileri, İsrail’in güvenlik politikalarını benimseyerek Gazze’deki yıkıcı saldırılara destek verdi.

27 Ekim'de BM Genel Kurulunda, Gazze'de "Düşmanlığın sona ermesine yol açacak acil, kalıcı ve sürdürülebilir bir insani ateşkes" çağrısında bulunan bir kararı, yalnızca ABD, İsrail ve bir ‘avuç küçük ülke’ "hayır" oyu verdi. Hindistan ise çekimser kaldı. Görünüşe göre Modi-Netanyahu dostluğu “hayır” oyu almaya yetmedi. Ancak Modi, İsrail ile “dayanışmasını” güçlendiren mesajlar verdi. 

Yeni Delhi- Washington- Tel Aviv arasındaki ekonomik, siyasi ve diplomatik ilişkiler mevcut çatışmadan önce bile güçleniyordu.

Örneğin geçen yıl Hindistan, İsrail, Birleşik Arap Emirlikleri ve ABD, karşılıklı çıkarları doğrultusunda kurumsal yatırımları çekmek amacıyla “I2U2 Grubu” gibi projelerle işbirliği yaptılar. Mesela, “akıllı iklim teknolojileri” içeren “Hindistan çapında yemek parkları” gibi projeler, bu ekonomik ittifakın bir sonucudur. Hindistan’ın enerji pazarını çeşitlendirmesi ve Ortadoğu’ya yönelik bir ekonomik koridor oluşturması, Çin’in etkisini dengelemek amacıyla da ortaya çıkmıştı.

Ancak, Gazze’deki savaşın bu ekonomik koridor planlarını belirsizliğe sürüklemesi şaşırtıcı değildir. Özellikle BM Genel Kurulu’nun Gazze’de insani ateşkes çağrısını kabul ettiği bir dönemde, Hindistan’ın çekimser kalması ve İsrail ile dayanışmasını ilan etmesi, bu ilişkilerin karmaşıklığını yansıtıyor.

Askeri açıdan, işgal altındaki Filistin ve işgal altındaki Keşmir'deki çatışmaların her ikisi de orantısız uyumsuzluklardır. Her birinde, güçlü bir ulus devlet, kaynak bakımından fakir nüfuslara saldırıyor; ancak Hindistan rejiminin gerçekleştirdiği katliam, yerinden etme, yoksullaştırma ve ölümün boyutu, İsrail'in şu anda Gazze Şeridi'nde yaptığına bir nebze bile yaklaşmıyor.

Gazze'de, büyük ölçüde dünyanın en zengin ülkesi tarafından finanse edilen devasa bir yüksek teknolojili ölüm makinesi olan İsrail Savunma Kuvvetleri, aralarında en etkili silahları ev yapımı Yasin tanksavar olan Kassam Tugayı'nın da bulunduğu Filistinli direniş gruplarıyla karşı karşıyadır. İsrailliler, Kassam savaşçılarıyla yüz yüze yer altı çatışmasına girmek yerine, yoğun nüfuslu bölgelere endüstriyel ölçekte bir bombardıman gerçekleştiriyor. Kasım sonu itibarıyla sonuç, yaklaşık 16.000 sivilin öldürülmesi ve 1,6 milyon kişinin, yani Gazze nüfusunun üçte ikisinin yerinden edilmesi oldu.

Hindistan'da Hindu milliyetçilerinin Hindu olmayan azınlıklara yönelik saldırısı, Hint Ordusu'nun kendisi tarafından değil, BJP ile ortaklaşa çalışan paramiliter bir örgüt olan Rashtriya Swayamsevak Sangh (RSS) tarafından gerçekleştirildi. Neredeyse bir asır önce kurulan ve İtalyan diktatör Benito Mussolini'nin “kara gömleklileri” ve Adolph Hitler'in Nazi fırtına birliklerini örnek alan bu resmi olmayan ordunun beş ila altı milyon üyesi var ve Hindistan genelinde 36.000'den fazla farklı yerde günlük toplantılar düzenliyor. Baskın birlikleri nadiren ateşli silah bile taşıyor; silahları düşük teknolojili, kaba ve olağanüstü derecede zalimdir. Hedefleri ise silahsız, hiçbir şeyden haberi olmayan sivillerdir.  Diğer dehşetlerin yanı sıra coplarla, palalarla, boğarak, yüze sülfürik asit uygulayarak öldürüyor veya sakat bırakıyorlar ve tecavüz ediyorlar.

Hindistan'ın bölünmesinden bu yana Müslümanlara yönelik en büyük zulümlerden biri 2002'de batıdaki Gujarat eyaletinde meydana geldi. 58 Hindu milliyetçini  seyahat ettiği bir tren kompartımanının yakıldığı iddiasının ardından Hindu çeteler, Gujarat'taki Müslüman topluluğa devlet destekli terörizm uyguladı. 2000'den fazla Müslüman öldürmüştü. O zamanın Başbakanı AB Vajpayee “İlk onlar başlattı” minvalindeki açıklaması ile İsrail Cumhurbaşkanı Herzog ve Netanyahu’nun kullandığı dil bile aynı. 

İsrail, Hindistan ve ABD arasındaki ekonomik ve jeopolitik bağlar güçlenmeye devam ederken Joe Biden, gözlerini onların antidemokratik ve aşırı şiddet içeren ulusal vizyonlarından çevirerek hem Netanyahu hem de Modi ile çevirdi. Gazze'ye yapılan saldırıyı sonuna kadar destekledi ve 18 Kasım gibi geç bir tarihte bile hâlâ  Washington Post'ta  ateşkese karşı çıkıyordu. Aynı zamanda, kritik düzeydeki gıda, su, barınma ve yakıt kıtlığının giderilmesi için Gazze'ye insani yardım akışının artırılması çağrısında bulundu. Başka bir deyişle, Biden yönetimi oradaki felaketi bir doğal afet gibi ele alıyor, sanki korkunç bir şey oluyormuş, kendisinin engelleme gücünün ötesinde bir şey varmış gibi davranıyor, dolayısıyla yapılabilecek tek şey hayatta kalanlara yardım etmek.

Gerçekte Washington'daki yönetimler yarım asırdan fazla bir süredir İsrail'in Batı Şeria ve Gazze'yi işgal etmesini ve yoksullaştırmasını doğal bir felaket gibi değerlendiriyor ve Hindistan’da bu görüşe destek veriyor.

Biden yönetiminin hala İsrail'i ödüllendirmek istediği 14 Milyar Doları saymazsak, her yıl Washington tarafından sağlanan askeri yardım 3 milyar dolardan fazla bir değere sahip.

Sonuç olarak, Hindistan ve İsrail hükümetleri, ABD hükümetinin hem eylem hem de eylemsizlik yoluyla desteklediği işgal ve baskı kampanyaları için yeni stratejiler, taktikler ve propaganda geliştirirken birbirlerinden beslenmeye devam edecekler. Onları şeytanın yönetimi altındaki üç ulus olarak düşünün.

Çünkü.. “Küfür tek bir millettir.”

Selametle…

Seslimakale.com.tr