Sesli Makale

Güney sınırımızda 17 bin küsur hektarlık tarıma elverişli alanın mayınla döşenmiş olduğunu kamuoyu 2009'da öğrendi.
Yani, Suriye sınırımıza 1950'lerde döşenen mayınların varlığından yaklaşık 60 yıl sonra haberdar olduk.
Birdenbire Türkiye'nin gündemine getirilmişti...
Hayır, şimdiki gibi kıtlıktan bahseden de yoktu. Yine de onca verimli arazi neden atıl kalsın düşüncesiyle herkes hayra yordu.
Önce "Mayın haritası yok" denildi, sonra da TSK'nın elinde bu mayınları çıkartacak teçhizatın olmadığı dile getirildi.
Kimsecikler gizli bir planın devreye sokulduğundan kuşkulanmadı.
Ne zamanki mayınları patlatmak karşılığında bu arazilerin 40 yıllığına İsrail'e verileceği konuşulmaya başlandı, tek tük sorgulayanlar çıktı. O da İsrail'in tescilli "olağan şüpheli" olmaklığı bakımından.
Sonra ne mi oldu?
FETÖ'nün Zaman gazetesi dış politika yazarları durduk yere Suriye'yi hedefe koymaya başladılar. Ne zaman mı? Henüz Arap Baharı adını verdikleri "operasyon" (nedense) BAE veya Suudi Arabistan gibi ülkeleri pas geçerek, petrol kuyusu açar gibi Suriye'de "demokrasi üretme" sevdasına başlamadan bir yıl önce.
Ardından da Davutoğlu'nun "stratejik derinlikli" dış politikası arzı endam etti.
Sonra mı?.. Suriye sorununun komplikasyonlarını hep birlikte yaşıyoruz işte
Bugünden bakınca, mayın temizleme muhabbetinin hiç de masum olmadığını görüyoruz. (Suriye'nin "tuzak" olduğunu merhum üstadımız Sezai Karakoç ve Akif Emre'yle birlikte 2012'den itibaren dile getirdim. Karşılığında da Davutoğlu'nun profesyonel "yandaşlarının" hakaret ve tehditlerine maruz kaldım. Bu yazıdan sonra da kendilerine yakışanı yapacaklardır.)
Demem o ki, son günlerde göçmenler üzerinden yapılanlar, 2009'da mayın temizlemeyle başlayan sinsi planın son aşaması mesabesindedir.
Herkes agâh olsun, bunun sonu toplumsal afettir.

***