Sesli Makale

10 Kasım 2015

O elindeki elma şekeri mi amca? Çok da güzel görünüyor. Nasıl? Şu karşıdaki inşaata mı? Tabii geliriz amca. Verecek misin o elma şekerini peki o inşaata gelirsek? Anladık. Anladık anlamasına da sen seçimden hemen önce 'iç savaş tehlikesi var' diyen amca değil misin? Haa. Sen ötekisisin. '2 Kasım sabahı defolup gidecekler' yazan amcasın sen. O da mı değilsin? Peki, 'nasılsa koalisyon olacak, şimdiden ona göre davranalım' diyen amca da mı değilsin? Değilsin demek. Allah Allah. Yoksa sen şu evvelden esmer olup da beyazlamak için olmadık pudralar kullanan amca mısın? Amca Allah aşkına söyle. Sen ne ayaksın?

Biraz garipsemişsinizdir belki yukarıdaki paragrafı. Fakat elimden başkası gelmiyor artık. Herkesi aptal, bir tek kendilerini akıllı zannedenlerle dalga geçmekten başka bir enstrüman kalmadı elimde.

Hadi birlikte hatırlayalım. Birdenbire 'çok kutuplaştık abi' diyen adamlar peyda oldu değil mi 1 Kasım seçimlerinden önce. Ekranlar 'çok kutuplaştık, uzlaşmamız lazım' diyen uzmandan geçilmez oldu. 'Kutuplaştık' derken aslında ne dediklerini anlıyorduk değil mi? Diyorlardı ki 'Recep Tayyip Erdoğan milleti kutuplaştırdı. Onsuz bir Türkiye için el ele verir çalışırsak fıstık gibi bir ülkemiz olacak.'
Bunu böylece söyledikten sonra da şu büyülü, şu efsane öneriyi yapıyorlardı: 'Uzlaşmamız gerekiyor.'

İşte ben bu 'uzlaşma' teklifini bir türlü anlamıyorum. Toplumsal kesimler arasında büyük bir kavga, bir çekişme, bir nizalaşma var da benim mi haberim yok? Sözgelimi Kürt vatandaşlar ile Türk vatandaşlar her gün çatışma noktasına geliyorlar da ruhum mu duymuyor? Ne bileyim Aleviler büyük bir toplumsal kalkışmanın eşiğine gelmişler de olaya mutlaka müdahale mi edilmesi gerekiyor? Nedir?

Bırakalım bu palavraları ve meselenin adını doğru düzgün koyalım. Bunlar 'uzlaşma' önerirlerken asıl teklifleri şudur: 'AK Parti'nin oligarşik sermayeyle, Nakkaştepe'deki bir takım odaklarla, bu odakların hizmet verdikleri bir takım uluslararası güç dengeleri ile uzlaşması gerekiyor.'

Seçime üç gün kala 'memlekette iç savaş tehlikesi var' cümlesini dillendirmeyi görev bilen bazılarının aslında ne istediklerini, ne beklediklerini iyi okumamız gerekir bence.

Seçimden hemen sonra halkın tercihlerine, zekâsına, duyarlılığına bir kamyon hakaret eden bu 'bazıları' ile uzlaşma söz konusu bile değildir. Bu millet AK Parti'ye bu 'bazıları' ile uzlaşmak için değil uzlaşmamak için oy verdi. Burası net.
Ne teröristlerle, ne paralel çeteyle, ne oligarşik sermayeyle, ne de uluslararası güç odaklarıyla… Hiçbiri, ama hiçbiriyle uzlaşma beklentimiz yoktur.

Hele hele pudra sürdüğünde beyazladığını zanneden kimi esmerlerin kuyruğuna takılıp 'vallaha adam haklı' denirse orada devrelerimiz yanar.

Bence milletin uzlaşma beklentisi şudur: 'Halktan hiç kimsenin öteki muamelesi görmediği, sosyal adaletin ve refah paylaşımının toplumun bütününe yayıldığı, özgürlüklerin iyice genişletildiği, yeni anayasanın hızla yapıldığı bir zemin.'

Ben cemevleriyle uzlaşmak istiyorum. Alevileri sömürerek palazlanan bir takım karanlık yapılarla değil. Ben Kürt halkıyla uzlaşmak istiyorum. İnsanlık dışı yöntemlere yaslanarak memlekete kötülük üstüne kötülük eden bir terör örgütü ile değil. Ben Anadolu sermayesi ile uzlaşmak istiyorum. Kazancını para satarak, rant operasyonlarından elde eden oligarşik sermayeyle değil. Ben yerli ve milli tüm unsurlarla uzlaşmak istiyorum. Emirlerini son derece karanlık yerlerden aldığına hiç şüphemin kalmadığı Fethullahçı Terör Örgütü ile değil.

'Uzlaşmak lazım' diyen adamlara da bir çift sözüm var. Eğer bu çağrınızda samimi iseniz aldığınız sorumluluğu görelim. Mesela gazetelerinizde millete AK Parti'ye oy verdi diye hakaret eden tosuncukları pistten alın. Mesela PKK'ya ağzınızı doldura doldura 'terör örgütü' deyin. Mesela paralel çete ile aranıza kalın duvarlar örün. Olmaz mı?

Ne diyordu Ken Parker: 'Niçin uzlaşması gereken taraf hep biz olalım tatlı çocuk? Azıcık da senin uzlaşma için attığın adımları görelim. Hadi yeğenim.'

Yenişafak