Sesli Makale

11 Eylül 2014...Türkiye’nin futbolda İzlanda’ya şansı yaver gitmiyormuş; önceki yedi maçın sadece birinden galip çıkmışız. İzlanda milli takımı Fatih Terim’in teknik direktörü olduğu milli takımımızı 3-0 yendiğine göre şanssızlığımız devam ediyor demektir.

Yoksa şansa değil de başka bir yöne mi bakmalıyız, ne olduğunu anlamak için?

Fatih Terim yenilgiyi bazı futbolcuların isteksizliğine bağlama eğiliminde; onlara bir daha takımda yer vermeyecekmiş... Spor yorumcuları, isimlerini de anarak, milli futbolcularımızın kendilerinden beklenen performansı gösteremediklerini yazdılar.

Eskiden böyle durumlarda “Kansızlar” manşeti süslerdi spor sayfalarını...

Maçı Show-Tv ekranlarından izledim. Uzmanlardan farklı olarak, bireysel hatalar yapılsa ve biri sahadan atılma cezası alsa bile, hemen her oyuncumuzun maç boyunca görevini yapma gayretinde olduğu kanaatindeyim.

Fatih Terim ise... Bildiğimiz büyük hoca işte. Kariyerinin bu noktasında kendini küçük düşürecek bir sonuç almamak için gecesini gündüzüne kattığına, maç boyunca da tırnaklarını yiyecek kadar sinirlendiğine eminim.

Oyuncular suçlanamazsa, takımın başında kariyerinin zirvesinde büyük bir hoca bulunuyorsa, küçük bir ülkenin mütevazı bir milli takımı karşısında alınan bu sonucu nasıl yorumlayacağız peki?

Hani berabere kalınsa veya tek golle yenilerek bitse hadi neyse; ama tabelada ‘3-0’ yazan bir maç izledik ve yenilen de bizim milli takımdı. Bu üzücü duruma düşmenin köklü bir sebebi mutlaka olmalı; ama ne?

Cevabı İzlanda takımının hocalarından Heimir Hallgrimson’un açıklamasında buldum: Meğer milli takımımızın iki yıldır oynadığı bütün maçları izlemiş, son Danimarka hazırlık maçını da sekans sekans gözledikten sonra bir şeyi fark etmişler: Bizim takım hep aynı oyunu oynamakta... Hallgrimson, “Oyuna başlama alışkanlıklarını kırdık, sonrasında bir B planları olmadığı görüldü. Absürd bir şekilde kolay bir maç oldu bizim için” demekte...

Analizi doğru yapan kazanmış yani...

Zaten doğru analiz hemen her zaman başarıyı garantiler...

Futbolda böyleyiz de, acaba uluslararası ilişkilerde durumumuz farklı mı? Yoksa, bizimle ilgili plan yapanlar da, İzlandalı hocalar gibi, belli konulara nasıl tepkiler verdiğimizi izleyip uygulayacağımız politikaları o sayede öngörebiliyor ve kendi tavırlarını ona göre mi belirliyorlar? Acaba her konuya ‘B planı’ olmadan balıklama mı atlıyoruz?

Lütfen bana kızmadan önce, son birkaç yıldır uluslararası arenada karşı karşıya kaldığımız sorunlara bir de bu gözle bakınız. Haklı olmak ile başarılı olmak arasındaki ilişkiyi de göz ardı etmeksizin...

Türkiye pek çok konuya ‘hak ve adalet’ ilkeleri açısından yaklaşıyor. İddiamız bu. Muhatap olduklarımız, müttefiklerimiz ve hasımlarımız da aynı ilkelerle hareket ediyorlarsa, ne âlâ; ancak konulara sadece ‘çıkar ve güç’ açısından yaklaştıklarında konu bizim için sorun olmaya başlıyor.

İlk belirlediğimiz politikadan vazgeçemiyor ve bu yüzden açığa düşebiliyoruz...

Karşımızdakiler, müttefiklerimiz veya hasımlarımız, bizim konulara nasıl yaklaştığımızı gözlemleyerek kendilerine uygun bir karşı-politika oluşturduklarında işimiz zorlaşıyor...

‘B planı’ da yoksa... Ki, genellikle olmuyor... O zaman kötü işte...

Futbolda yenen ve yenileni skora bakıp ayırabiliyoruz da, uluslararası arenada böyle bir şansımız da yok...

Neyse, biz yine durumu ‘şans’ ile açıklamaya devam edelim.
Habertürk