Sesli Makale

Henüz 18 yaşındayım.
Yeni Asır…
İşe başladığım gün.

*

Gece çalışıyorum.
Sabaha karşı iki filan…
Kapıdan aradılar.
– Baba geldi.
Koştum telaşla, indim.
– Hayırdır?
Hafif çakırkeyif.
Elinde bir kalem.
Bildiğin kurşunkalem.
Almam için bana doğru uzattı…
“Bak” dedi.
“Yazacaksan, adam gibi yaz… Yok eğer bunu taşıyamayacaksan, bu mesleği yapmak zorunda değilsin, yol yakınken bırak.”

*

Hepsi bu.

*

Ömrünü gazete bobinleri arasında tükettiği halde, bir daha asla çalıştığım yere uğramadı. Sadece işten atıldığımda, istifa ettiğimde, yargılandığımda telefonla arardı. “Sakın” derdi, “hepi topu bir lokma ekmek, limon satarsın gene bulursun, sakın geri durma.”

*

İzmir'de büyümüştü ama, mayası Anadolu'ydu.
Ahlak kriteri testi'ydi.
“Çamurla boğuşmaktan korkma, yıkarsın elini gider, sen asıl toprağından testi yapılmayana dikkat et, insan mıdır, hamurunu yokla” derdi.

*

Bu nasihatları sayesinde meslek hayatım boyunca hiç “keşke” demek zorunda kalmadım… O kurşunkaleme asla ihanet etmedim.

*

Çok güzel adamdı, çok namuslu insandı. Yeni Asır'da senelerce direksiyon salladı, şoförlükten emekli oldu, Alsancak'ta dedemin kurduğu Kısmet Taksi'de çalışmaya devam ediyordu.
Beni Yeni Asır'da işe o aldırdı.
İzmir basınında beni sevmelerinin, bana sahip çıkmalarının, elimden tutmalarının temel sebebi babamdı, kıdemli gazetecilerin babama olan saygısıydı. Sadece Yeni Asır değil, Cumhuriyet'ten Günaydın'a, Hürriyet'ten Milliyet'e, kiminin arkadaşı, kiminin ağabeyiydi. Hatta, İzmir Gazeteciler Cemiyeti'nden Hasan Tahsin Ödülü kazandığımda bile, ödülü bana değil, törenle babama vermişlerdi.

*

Vade doldu.
Rahmetli oldu.

*

Hatay'da çok sevdiği mahalle camisinde namazı kılındı, çok sevdiği Urla'da toprağa verdik.

*

Babamın cenazesine katılıp, tabutuna omuz verenlerden biri, Chp grup başkanvekili Muharrem İnce'ydi.

*

Babamın cenazesinde, cami avlusundaki musalla başı, Muharrem İnce'yi hayatımda yüzyüze gördüğüm ilk, tek ve son yerdi.
Ne öncesinde, ne sonrasında, asla bir daha biraraya gelmedik.
Defalarca görüşme talep ettiği halde, defalarca birlikte yemek teklif ettiği halde, defalarca Yalova'ya davet ettiği halde, genel başkan adayı olduğunda parti meclisi üyeliği teklif ettiği halde, asla biraraya gelmedik.

*

Niye derseniz?

*

Birincisi, siyasetle işim yok, asla olmadı, asla olmayacak, bugüne kadar defalarca gelen milletvekilliği, belediye başkanlığı teklifini asla kabul etmedim, asla kabul etmeyeceğim, bu işe merakım olsa zaten en başta İzmirim, pekçok yerden bağımsız aday olur seçilirim, okur-gazeteci ilişkisi daima okur-gazeteci ilişkisi olarak kalmalıdır, okurların bana olan güvenini asla kullanmam, asla yokum, asla olmayacağım.

İkincisi, siyasilerle hiç işim olmaz, bu prensibimi beni tanıyan herkes gayet iyi bilir, bugüne kadar herhangi bir siyasiyle başbaşa yemek yediğimi gören duyan olmamıştır, milletvekili seçilen arkadaşlarımla bile milletvekilliği süresince biraraya gelmem, işadamlarıyla da olmaz, spor kulübü başkanlarıyla da olmaz, örneği yoktur, “temas ve mesafe”yi gazetecilik açısından, okur açısından hayati bulurum.
Üçüncüsü, Muharrem İnce'yi tanıyordum, aslında kim olduğunu biliyordum.

*

Kemal Kılıçdaroğlu'nun acilen bırakması gerektiğini 2010'dan beri ısrarla yazdığım halde, Muharrem İnce'nin yanında yeralmadım. Toplumun, yağmurdan kaçarken doluya tutulmasına karşı çıktım.

*

Gel zaman git zaman…
Muharrem İnce cumhurbaşkanı adayı oldu.
Tayyip Erdoğan'ı ziyarete gittiği gün, “alarm” veren yazımı yazdım.
Susmak yerine, linç edilmeyi göze alarak, kurşunkaleme ihanet etmemeyi tercih ettim.

*

Hiç şaşmadığım sonuçları oldu. Muharrem İnce yazdıklarımı çarpıtarak, yazmadıklarımı yazmışım gibi anlatarak, beni yuhalattı. Antalya ve Denizli mitinglerinde yuhalattı.

*

Oxford Üniversitesi'nin araştırmasına göre, dünyanın en çok yalan haber yayınlayan, dünyanın en çok iftira atan, dünyanın en ahlaksız medyası bizim medyamız… Muharrem İnce bu medyadan sadece beni yuhalattı. Üstelik, Atatürkçü CHP seçmenlerine yuhalattı.

*

Netice?
Ekmek için Ekmeleddin'den bile sekiz puan az oy aldı, Tayyip Erdoğan gayet rahat kazandı, Türkiye'nin rejimi değişti.

*

Seçim gecesinde soru işaretleriyle beraber karanlıkta kalan saatler, ortadan buhar olmalar, lüks otelin komple kapatılan kral dairesi katı, en kritik aşamada Fox haber'in canlı yayınına gönderilen “adam kazandı” mesajı… İnanmak istemeyenlere bile, yazdıklarımı teyit etti.

*

Testi kırılmadan önce uyardığım için, testi kırıldıktan sonra konuşma hakkım vardı, susmak yerine yine yazdım.

*

Bizzat Tayyip Erdoğan tarafından Muharrem İnce üzerinden Hacivat-Karagöz kavgası yaratıldığını, çok basit bir algı operasyonunun afiyetle yedirildiğini, Meral Akşener ve Temel Karamollaoğlu'na karartma uygulanırken, Muharrem İnce'nin bizzat Akp tarafından köpürtüldüğünü, merkez sağ seçmenin ve Chp seçmeninin bizzat yandaş medya tarafından manipüle edildiğini, Anadolu Ajansı'nın bile Muharrem İnce'ye nasıl destek verdiğini kanıtlarıyla yazdım.

*

Gene hiç şaşmadığım sonuçları oldu.
Muharrem İnce, yandaş Hürriyet gazetesinden Ayşe Arman'a röportaj verdi. Benim hakkımda “şerefsiz oğlu şerefsiz” dedi.

yazının devamı