Sesli Makale

Türkiye uyardıkça Rusya sınır ihlallerinde ısrar etti. Suriye gibi bir ‘yolgeçen hanı’ndan gelen ne idüğü belirsiz ‘davetsiz misafirlere’ Türkiye kayıtsız mı kalacaktı. Bir DAEŞ militanının bir Suriye/Rus uçağını kaçırarak (!) Hatay’a kamikaze dalışı yapması imkansız mıdır?

Durum böyle iken, Rusya’nın ısrarlı ihlallerine; “geçerken uğrayan bir dost” muamelesi mi yapacaktık?..

Kaldı ki bu ihlallerin 1 Kasım’dan sonra yoğunlaşması, Türkiye’de siyasi istikrarsızlığın ‘beklenmedik bir şekilde’ bitmesinden sonra devreye sokulan yeni stratejinin startıdır.

Zaten Türkiye, 24 Kasım günü Rus uçağını Hatay üzerinde vurmasaydı bir sonraki uçak İskenderun’a kadar gelecekti...

Amerika’dan duyulan ısrarlı uyarıları Rus pilotların niye duyamadığını hiç düşündünüz mü?

Uçak vurulduktan sonra zembereği boşalan saat gibi Kremlin’den fışkıran tepkilerin, önceden çalışılmış bir senaryo olduğu her gün daha da netleşiyor.

Rusya neyin peşinde?

AB ambargosunu günlük hayatında hisseden Rus halkı, DAEŞ’in Rus yolcu uçağını düşürmesinden sonra “Bizim Suriye’de ne işimiz var” diye homurdanmaya başladı.

Bakmayın, “Ruslar milliyetçidir, şimdi Moskova caddelerinde ‘Kahrolsun Türkiye’ sloganları yankılanıyor” yorumlarına. Artık ‘sanal köy’ haline gelen bir dünyada Ruslar ‘Çar’ uğruna ölmek için can atmıyor. Korkuyla karışık nara atan birileri olabilir; Moskova’da cam çerçeve de kırabilir. Ama toplumlardaki asıl güç, sessiz çoğunluktur. Şekil 1 (Kasım) A’da görüldüğü gibi...

Bunu, KGB’ci Putin çok iyi biliyor.

Bir taşla iki kuş vurmayı hedefleyen Putin, “Suyumu bulandırıyorsun” zorlamasıyla bu krizi sürdürerek, halkını konsolide etmeyi ve Rusya’yı Akdeniz’e indirmeyi planlıyor.

Peki, şimdi ne olacak?

Kimse boşuna panik yapmasın; savaş filan olmaz.

Rusya’nın bizden daha fazla zarar görmesine rağmen Putin ekonomik ambargoyu abartabilir, kışın en şiddetli günlerinde vanayı kapatabilir.

Hatta Putin, PKK’dan Paralel’e; Türkiye aleyhine çalışan herkesle yoğun işbirliği yapmaktan geri durmayacaktır.

Olsun...

Sokullu Mehmet Paşa’nın dediği gibi Putin, bu kararlarla ancak bizim sakalımızı keser...

Çok da iyi eder. ‘Kötü komşu’ olarak bizi, kendilerine mahkum olmaktan kurtarır.

Zira son dönemde Türkiye, batının tavrının da etkisiyle Rusya ağırlıklı bir dış politika izlemeye başlamıştı. Hatta bu ilişkilerin hatırına Ukrayna, Kırım gibi can alıcı konularda bile aşırı tepki koymamıştı.

Şimdi de tekrar topyekun batıya yönelme gibi bir tehlike ile karşı karşıyayız. AB, belki “mülteci belasından kurtulmak için” bu ara Türkiye’ye şirin davranıyor olabilir. Ama hiçbir zaman ilelebet uyumlu müttefik olmayacaktır.

‘Dostluk’ uluslararası ilişkilerde sadece ‘sos’ olarak kullanılır.

Türkiye, emperyalist muhterislerin elinde oyuncak olacak basit bir ülke değildir.

Türkiye, ayçiçeği gibi bir doğuya, bir batıya dönerek belki günü kurtarabilir ama asla geleceğini kurtaramaz.

Milli menfaatlerimiz, Balkanlar’dan Afrika ve Asya’ya uzanan geniş coğrafyada Türkiye’yi bekleyen rolü üstlenerek kendi siyasi ve ekonomik birliğimizi oluşturmayı gerektirmektedir.

Bu oluşum sayesinde Türkiye, AB gibi ne olacağı belli olmayan köhne yapıların kapısında bekletilmekten de kurtulacak ve derhal, baş köşeye buyur edilecektir.

Sayın Erdoğan bu misyona sahip bir liderdir ve bu coğrafyada sosyal ve kültürel faaliyetlerle bu gayreti sürdürmektedir ve çarpıcı sonuçlar alınmaktadır.

Bu birliğin önündeki tek engel, sun’i gündemlerle çelme takmaya çalışan içimizdeki Türkiye düşmanlarıdır.

Star
2 Aralık 2015