Sesli Makale

İçişleri Bakanı Süleyman Soylu’nun hafta içinde HaberTürk televizyonunda yaptığı söyleşiden ‘ilgili’ bölümü kesip-paylaşalım; “… Onun için mi AB üyesi bir ülkenin büyükelçisine adam gönderip redakte ettirdiler, ilk altılı masa toplantısından çıkan neticeleri? Ünal Çeviköz’le beraber ilgili büyükelçiye gönderdiler, onun için mi düzelttirdiler? Bu iddia değil, bunu söyledik. Ses kaseti de var. Baya ses kaseti var. Biz Türkiye Cumhuriyeti’nde yaşıyoruz. Herhalde burası bizim devletimiz”…

Deva Partisi Genel Başkanı Ali Babacan’ın YouTube üzerinden yayınlanan bir tartışma programındaki cümleleri; “PKK bir terör örgütüdür. Birçok ülke ve uluslararası kuruluş bunu böyle tanımlamış durumda. PYD/YPG her ne kadar kök olarak benziyor olsa da AB’nin ya da pek çok ülkenin ‘terör örgütü’ olarak tanımladığı bir yapı değil. Yapısına baktığınızda kökü aynı yerlere doğru çıkıyor olabilir ama burada önemli olan terörizmin bir tanımı var, sadece bizim özel tanımımız değil, uluslararası bir tanım. Dolayısıyla bir terör örgütüyse mücadele ederiz ama terör örgütüyle mücadele etmenin yolu da sadece silah kullanarak olmuyor”…

Sayın Babacan’ın “tarifleri” anlatıyor ki, görüşleri, “bizzat siz, YPG/PYD’yi terör örgütü olarak görüyor musunuz” sorusuna “evet terör örgütüdür” demeye müsait değil…

Benzer durum İYİ Parti’nin Ukrayna savaşında nerede pozisyonlandığına ilişkin bilgilerde de mevcut. Sayın Meral Akşener’in TBMM grup toplantısında yaptığı konuşma, Türkiye’nin bu krizdeki konumunun “fazla tarafsız” bulunduğunu anlatıyor. Başını ABD’nin çektiği cephenin politikalarına daha ağırlık verileceği beyan ediliyor…

CHP Genel Başkanı Sayın Kılıçdaroğlu’nun BBC’ye verdiği yakın tarihli röportajda anlattıkları ise herhangi bir tercüme veya yoruma zaten ihtiyaç bırakmıyor; “Türkiye’ye yeniden yön vereceğiz/rotasını düzelteceğiz. Batı ile ilişkiler öncelikli hale gelecek”…

TAKIM RUHU!..

HDP’yi anlatmaya herhalde gerek yok. Seçim tarihinin kapıya dayandığı bu günlerde ‘7li masanın’ Batı’ya göre konumlanışı/safı ve destek beklentileri artık belirgindir. Nitekim The Economist’e muhalefetin önde gelen yüksek temsilcilerinden birinin, S400’lerin depoya kaldırılması, Akkuyu Nükleer Santrali’nin askıya alınması veya Suriye-Irak’tan çekilebilineceğine ilişkin açıklamalar “sınırı aşan” ifadelerdendir. Ama ‘takım ruhunu’ gösteriyor.

Bunları ve daha çoğunu Başkan Biden’ın, “darbeyle değil seçimle” konulu meşhur konuşmasının zamanla geldiği aşama başlığı altında toplayabiliriz. Takım ruhu orada da vardı…

Tabii şu da bir sosyolojik, politik izah olarak yazılmalı; Türkiye’nin ulusal güvenlik menfaatlerini, varoluş kaygılarını umursamama noktasına gelmiş bu türden yoldan çıkma, herhangi bir iktidarın yanlış politikalarının tezahürü/karşılığı olamaz. Gelgelelim Türkiye için yeni bir durum da değildir bu. Tarih örnekleriyle dolu. 7’li masaya oy verecek bir kısım seçmenin -oyunu değiştirmese bile- bu denli sapmaya körleşmesi/yutması, “tamam muhalifiz ama gittiğiniz yol, yol değil” dememesi de üzülerek not edilmeli…

BATI MEDYASINDA ANİ DEĞİŞİKLİĞİN SEBEBİ NE?..

Batı medyası elbette Cumhurbaşkanı Erdoğan’ı desteklemiyor. Ve yine elbette, Erdoğan’a yönelik katı ve keskin yayınların AK Parti seçmen kitlesini konsolide ettiğinin, bilediğinin -edinilmiş tecrübelerle- farkında.

Bu yüzden son 10-15 güne kadar kritiklerini/saldırı seviyesini kontrollü tuttu. Hatta Erdoğan’ın muhalefetle başa baş gittiği, ileri giderek 7’li masanın/Kılıçdaroğlu’nun kazanması durumunda Türk dış politikasının beklendiği gibi değişmeyebileceğine yönelik yorumlara/analizlere kapı açtı.

Ancak ne olduysa bir ve aynı anda ve özellikle Avrupa matbuatında izlendiği üzere yaylım ateşi başladı…

Temel neden, şimdiye kadar Erdoğan’ın kaybedebileceğine ilişkin umutlarının azalmaya başlaması. Sandık anına doğru kendi araştırmalarında ibrenin Erdoğan’ı göstermeye devam etmiş olması. Yani, destekledikleri muhalefet blokunun kaybetmek üzere olduğunu hissediyorlar.

yazının devamı