Sesli Makale

Dün tüm ajanslar ve televizyonlardan geçen “Yurtta Sulh Konseyi” davası sonuçlandığına dair haberlerle birlikte aklıma iki şey geldi; birincisi, herkes kanıksadı ama kendilerine “Yurtta Sulh Konseyi” adını veren FETÖ üyesi darbecilerin, Atatürk’ün adının arkasına saklanma girişimiydi.

15 Temmuz darbe girişimi, FETÖ’nün farklı kimlikle yaptığı en büyük ihanet ve kötülüklerden birisi olarak tarihe geçerken, o gece sokakta olan Türk milleti 251 şehit ve 2 bin 193 gazisiyle darbecileri tarihin çöplüğüne gömme şerefine sahip oldu.

Aklıma gelen ikinci şey, darbeciler sokağa çıktığında, darbeye direnmek yerine, market, bankamatik ve benzin kuyruklarında sabahlayanlar, darbeyi kadeh kaldırılarak kutlayanlar, alkışlayanlar, yatıp uyuyanlar yani “tiyatro, kontrollü darbe” diyenlerdi.

Karar karşısında acaba ne düşündüler; “Durun bu, iktidarın, bildiği, önlemediği ve sonuçlarından yararlandığı kontrollü bir darbedir. Darbeyi bilen ve önlemeyen yani kontrol eden Cumhurbaşkanı, MİT Müsteşarı ve Genelkurmay Başkanı’dır.

Eğer onlar bildikleri darbeyi engelleseydi bu sanıklar da bu suçu işleyemezdi” diyorlar mıydı acaba? Ya da, “İktidar, Adil Öksüz, MİT elemanı olduğu için onu tutuklamadı, kaçmasına da izin verdi.

Bu da darbenin kontrollü olduğunu gösteriyor” diye kurdukları cümleleri tekrar ediyorlar mı? Kürsülerde, FETÖ’nün darbe girişimine katılmış mahrem imamı mağdur diye savunurken, 251 şehidin adını bile anmamalarını hatırlıyorlar mı acaba? Sanmam, onlarda o akıl, o gerçeğe saygı, o millete saygı kırıntısı bile yok.

Tarih yazacak

Onlar için taraftarları var bu da onlara yetiyor. 2 bin 581 sayfalık iddianamede 224 FETÖ mensubu sanık olarak yer aldı. Sanıklar 251 şehit edilmesinden sorumlu tutuldu. Yargılamada 235 kişi tanık olarak dinlendi.

2 bin 386 kişi mağdur ve müşteki olarak dava dosyasında yer aldı. Dava karar duruşmasına kadar 250 celse görüldü. Yaklaşık 2 bin 500 saati bulan kayıt yapıldı.

Beyanlar 50 bin sayfayı buldu Tüm bu süreçte darbecilere istediği yalanı söyleme süresi tanındı. Ancak söylediği yalanlar gerçeklerin karşısında eridi gitti. Hiçbir darbeci, belki de onları kurtaracak, hatta nefret ettikleri iktidarı en zorda bırakacak “tiyatro, kontrollü darbe” yalanını dillendiremedi, ima eden ispatlayamadı.

Eğer böyle bir durum olsaydı, bu mahkemede ortaya çıkması gerekmez miydi? Öyle ki, darbecilerin bile ifade edemediği, ispatlayamadığı “tiyatro ve kontrollü darbe” saçmalığı, onlardan çok dışarıda, hiç ilgisiz kesimlerde bol bol taraftar buldu.