Sesli Makale

Yok yok..

Başlığa aldanıp, Ekrem İmamoğlu’ndan bir şey istediğimizi sanmayın..

Hiçbir şey istemiyoruz, Ekrem İmamoğlu’ndan..

Hiçbir talebimiz yok..

Sadece tabloyu karşınıza koymak istiyoruz..

Ekrem İmamoğlu ne dedi?

Nasıl seçildi?

Seçildikten sonra birilerine torpil amacı ile neler verdi?

Kendimize torpil istemeyiz..

Ama hakkımızın çiğnenmesine de seyirci kalmayız..

Bu anlamda, bize ne hukuksuzluklar yaptı?

İşte bu tabloyu net olarak sizin önünüze koymak için, “Çok şey mi istedik, Ekrem İmamoğlu’ndan” diyorum..

Önünüze koyacağım tabloda, neler var?

Riya var..

Yalan var..

Adamına göre muamele var..

Basın özgürlüğüne destek veriyormuş gibi yapıp, basını susturma gayreti var.

Demokrat gibi görünüp, düşünce özgürlüğünü kısıtlama çabası var.

Var oğlu var..

İşte bu girişle, tablonun ana hatlarını çizmeye ve görüntüyü renklendirmeye başlayalım..

Her birine 400 bin TL ödeyerek, 4 değişik şarkıcıya konser düzenleten. Korona ile geçen 2020 yılında 46 milyon TL’yi İBB kasasından şarkıcılara aktaran Ekrem İmamoğlu..

60 kuruşluk maskeyi, CHP’li yöneticiden 3,5 TL’ye satın alan Ekrem İmamoğlu..

Metro çalışması için yapılan kazıyı hafriyat dökerek kapatmak için on binlerce lira masraf yapan Ekrem İmamoğlu..

Kameralar karşısında, “Çalışana musakka, yöneticiye antrikot olmaz” dediği halde, kameraların olmadığı lüks lokantada bir akşam yemeğine adam başı 6 bin 395 TL ödeyen Ekrem İmamoğlu..

A4 ebadındaki kimin yaptığı belirsiz portreye 10,5 milyon TL ödeme yapan Ekrem İmamoğlu..

21,500 TL borçlu iken, 20,500 TL’lik alacağı için Akit’e hacze gelince..

İtiraz ettik..

“Sen bizden alacaklısın.. Biz de senden.. Sen bizden bir şey isteme, biz de senden bir şey istemeyelim” dedik.

Çok şey mi istedik?

Hukukun da emri bu

Hakkaniyetin de gereği bu..

Şarkıcıya bir gecede 400 bin TL ödeyince “sanatçıya destek” oluyor..

Atatürk’ün ölümünde, 23 Nisan’da, 19 Mayıs’ta, 30 Ağustos’ta, 29 Ekim’de kendisine yağcılık yapan medya organlarına reklamları dağıtınca “Basın özgürlüğüne saygılı Ekrem” oluyor..

Biz, “30 Ağustos’u senin baban kazanmadı. Bu ülkenin tüm fertlerinin mücadelesi ile kazandık. Niye sadece bazı gazetelere kutlama ilanı veriyorsun” bile demiyoruz..

Dediğimiz şu:

“Karşılıklı alacaklarımızı takas edelim! Akit TV’nin haber yapımında kullandığı bilgisayarlara zarar verme..”

Basına saygılı, hatta basını reklamlarla besleyen Ekrem ne diyor?

“Siz o basından değilsiniz. Siz doğruları yazıyor, gerçekleri haykırıyorsunuz. Benim yalanlarımı yüzüme vuruyorsunuz. Elime fırsat geçti mi, kaçırmam.. Yarım gün de olsa, birkaç saatliğine de olsa, size vereceğim zarar, benim için kârdır.”

Aynı Ekrem İmamoğlu.. 

Taa Diyarbakır’lara kadar gidip, “PKK’lya destek verdiği” iddiası ile belediyeye kayyım atanmasını “demokratik kültüre aykırı” gören Ekrem İmamoğlu’ndan, “Haber yazılırken kullanılan bilgisayar yerine, diğer mallardan istediğinizi haczedin” talebinde bulunduk.

Hayır, lütfetmesi için değil..

Meslek icra edilirken kullanılması zorunlu malzemeler yerine, karşı tarafa “daha az zarar verecek malların haczedilmesi ilkesi”ni, icra memuru kendisinden korkar da uygulamaz diye düşünerek, Ekrem’den istedik..

Hukukun gereğini istedik..

Acaba, çok çok mu bir şey istemiş olduk?

“Toplumun her kesimini kucaklayacağız” dedikten sonra, CHP’ye oy veren aileleri önceden tespit edip onlara yardım götüren Ekrem İmamoğlu’na, “Sen şimdi bilgisayarları yediemine götüreceksin. Onları sattıracaksın. Sattırırken masraf yapacaksın. Sonra biz seni icraya vereceğiz. Sen bilgisayarları sattırarak aldığın paradan fazlasını, bize olan borcun olarak ödeyeceksin. Böyle bir avara kasnak usulü boşa dönmeye gerek yok. Takaslaşalım, konu bitsin” dedik.. 

Çok anormal bir şey mi söylemiş olduk?

FETÖ örgütünden yollanan iftiraları manşetine taşıdığı için Sözcü yazarlarına açılan soruşturmada, hemen koşup, “Adalet duygusu zedelenince gerisi teferruattır, basın özgürlüğü de bunun en önemli parçası. Bugün Sözcü’nün yaşadığı süreci bu kapsamda değerlendiriyorum. Basının özgür ve özgün kalemleri susmaz” açıklamasını yapan Ekrem İmamoğlu’ndan, “Akit TV’ye mal satmadın ki, alacağın olsun. Akit tv haber yapmış. Niye dava açtın, cevap veremiyor muydun? Haydi cevap veremedin, mahkemeye koştun. Altı davadan beşini kaybettin. Birini kazandın. Beş davayı kaybettiğini unutup, bir davanın alacağını niye icraya koyuyorsun? Beş davadaki ödemen gereken borcunu verdin mi? Sen basın özgürlüğüne inanmıyor musun?” dedik, çok şey mi söylemiş olduk?

Beslediği televizyon kanalları için, “Halk TV ve TELE 1 ekranlarının karartılması, sosyal medya mecralarının kapatılmak istenmesi asla kabul edilemez. Türkiye’nin güvene ihtiyacı varken, baskı ortamı ülkenin nefesini kesmektedir. Demokrasi ve fikir özgürlüğüne sahip olmayan bir ülke hiç bir alanda zenginleşemez” açıklaması yapan Ekrem İmamoğlu’na, “Akit TV muhabirlerinin haber yapılırken kullandıkları bilgisayarları haczetmek, yetinmeyip yediemine götürmek, basının nefesini kesmektir. Bunu yapmayın. Hele hele, Ekrem İmamoğlu olarak siz Akit TV’ye daha fazla borcunuz olduğu halde, bunu hiç yapmayın” dediğimizde, haksız bir şey mi söylemiş olduk?

“Hayvan, Ekrem’in umurunda değil” başlığını, “Hayvan” ile “Ekrem” arasındaki “virgül”ün anlamından habersiz İmamoğlu, “5 milyon insanın oy verdiği insana davranış biçimi sapkınlaşmış, haber dili sapkınlaşmış bir kuruma cevap vermem” diyerek “sapkınlaşmış” kelimesini defalarca hakaret amaçlı tekrarladığı halde, “Kendisine dava açmayarak düşünce hürriyetini hakarete vardıranlara bile ne kadar tahammüllü olduğunu gösteren Akit TV’nin bilgisayarlarının yediemine götürülmesinden ne kazancınız olacak” diye sorduğumuzda, çok şey mi istemiş olduk?

Basına darbe niteliğindeki skandal haciz ve bilgisayarların yediemine götürülmesi olayının üzerinden üç gün geçti..

Ekrem İmamoğlu’ndan veya avukatından veya resmi yardımcılarından tek bir izahat duydunuz mu?

Yok..

Söyleyebilecekleri bir şey yok ki, konuşsunlar..

Onların yerine, sosyal medyada sempatizanları konuşuyorlar: “Mahkeme kararı ile haciz göndermiş, ne var bunda, yanlış olan ne?”

yazının devamı