Sesli Makale

20 Haziran 2015

Dün yazı günüm olmadığı için, Demirel değerlendirmesi, ister istemez bugüne kaldı...

Şunu hemen belirteyim ki, Süleyman Demirel’inöldüğünü duyduğumda sadece “Başörtülüler Suudi Arabistan’a gitsin!” diyen Cumhurbaşkanı Demirel canlanmadı gözlerimin önünde; Keban Barajı, Boğaziçi Köprüsü, Almus, Kesikkaya, Altınapa Barajları, Kesikkaya Santralı, Ambarlı Santralı gibi temel yatırımlarla köklü icraatlar da geldi...

“Büyük Türkiye” idealini ve yüzde 5 enflasyona karşılık yüzde 7 kalkınma hızı yakaladığımız günleri de hatırladım...

Demirel, Boğaziçi Köprüsü’nün temelini atarken, Anamuhalefet Partisi lideri Ecevit, “Boğaz Köprüsü lükstür, üstünden zenginler geçecek” diyor, solcular, “Zap suyuna köprü” kampanyası başlatıyordu.

1965 yılında Başbakanlığına geldiği Türkiye’nin sadece 3 barajı vardı. 1980 yılına kadar 150 büyük barajla 200 küçük baraj (gölet) inşa etti. Bunlar sayesinde topraklar sulanıp verimliliği arttı, köylere elektrik gitti.

1965 yılında Türkiye’nin yalnızca 508 köyünde elektrik varken, bu sayı 1980 yılına kadar 18.345’e çıktı. Köylerin yüzde 80’i elektrikle buluştu.

Ve hala dünyanın önemli projelerinden biri olma özelliğini koruyan GAP Projesi: 22 baraj, 19 hidroelektrik santralinden oluşan bu proje sayesinde 1 milyon 693 bin hektar arazi sulanıyor ve 27 milyar 345 milyon kilovat/saat elektrik üretiliyor.

Yıllarca ihmal edilmiş Doğu ve Güneydoğu bölgemiz başta olmak üzere, tüm Türkiye’ye enerji, bir bakıma hayat taşıyor (hem su, hem enerji hayattır).

Elliden fazla üniversite Demirel zamanında kuruldu. Sayısız İHL açıldı.Binlerce cami yapıldı ve 60.000 camiye (ve imam-hatip mezunlarına) imamlık kadrosu verildi. Diyanet’in bütçeden aldığı pay arttırıldı. 10 civarında “İslam Enstitüsü” kuruldu. Yüzlerce Kur’an kursu açıldı. 

1979 Ramazan’ında Ayasofya’nın “Hünkâr Mahfili” ibadete açıldı, yıllar süren ezansızlıktan Ayasofya minareleri kurtarıldı. Hırka-i Şerif dairesi’nde yeniden 24 saat Kur’an okunmaya başlandı. 

“Herkes göğsünü gere gere, ‘Ben Müslümanım’ diyecek” sözü de Süleyman Demirel’e aittir.

En büyük zorluğu ise Türkiye’nin altyapıdan mahrum bulunmasıydı. Bu yüzden “altyapı” teşkil edecek yatırımlara öncelik verilmesi gerekiyordu. Öyle yaptı: 1950 yılında her şeyi dışarıdan alan Türkiye 1980 yılına gelince 600 kalem mal üretip dışarıya ihraç edecek seviyeye geldi. 2 milyar dolarda aldığı ihracatı (965), 1980’e kadar 20 milyar dolara çıkardı.

Kısacası Demirel, eleştirilebilecek yönlerine rağmen, Türkiye’ye çağ atlatan dört liderden (diğerleri Menderes, Özal ve Erdoğan) biridir.

Başbakan Demirel budur!..

Tabii bir de “Cumhurbaşkanı Demirel” var ki, tamamiyle “Başbakan Demirel”in tersine gitmiştir (Allah günahlarını affetsin).

Yarın da bunu konuşalım inşallah. 

YeniAkit