Sesli Makale

Bugünkü yazı yolculuğumuz “parça tesirli” olacak, yani, dilimiz döndüğünce birkaç konuya birden değineceğiz.

Evet, naçizane yazımız “parçalı” olacak, lakin “tesirli” olacak mı, ona da her zamanki gibi sizler karar vereceksiniz.

Buyrun bakalım…

GÜLAY GÖKTÜRK VİCDANDIR

Gülay Göktürk'ün Akşam gazetesinden ayrılmak zorunda bırakılması öyle unutulacak sıradan bir olay değildir, adeta kanayan bir yaradır.

Viran olası hanede evlad ü iyal olmasa, sırf bunu protesto etmek için yazmayı bırakırdım.

O derece yaralandım.

Gülay Göktürk her şeyden evvel “vicdani bir eşiktir,” bu eşik yaralandı.

28 Şubat sürecinin en ceberut günlerindeki başörtüsü zulmüne karşı Gülay Hanım'ın, “Gidemeyenlerin Ülkesi” çığlığı bir efsanedir.

Yine, AK Parti'ye 7 Haziran öncesi ve sonrasında kurulan tuzağa karşı, “Erdoğan AK Parti'nin ruhudur,” diyerek karşı çıkmış ve şu unutulmaz satırlara imza atmıştır: “Hem içte hem de dışta Erdoğan'ın tek hedef haline getirilmesinin anlamını iyi okumalıyız: AK Parti'den liderinin kellesini isteyenler, aslında AK Parti'yi AK Parti yapan ruhu istiyorlar. O ruhu ele geçirip öldürebilirlerse, AK Parti'nin 'tehlike' olmaktan çıkacağını, renksiz - kokusuz- ruhsuz bir politik hareket haline geleceğini, dünya müesses nizamı tarafından ehlileştirilip kontrole alınabileceğini biliyorlar çünkü.”

Tek tesellimiz, Gülay Hanım'ın yazmayı bırakmasına neden olan nobranlığa karşı Sabah Grubu'nun yaptığı tekliftir.

Ah keşke Sabah'ta veya Yeni Şafak'ta yazmaya başlasa. Zira, onun yazmadığı bir ülkede bütün yazılar eksik kalmış demektir.

Gülay Göktürk'ün tekrar yazmaya başlaması için izninizle şuracıkta imza kampanyası başlatıyorum. İlk imzayı da haliyle ben atıyorum. Buyrun gerisi gelsin…

KOŞUN KIZ KOŞUN YANDAŞLAR BİRBİRİNİ YİYOR

Cumhurbaşkanımız Erdoğan ve AK Parti'yi destekleyen kalemler herhangi bir konuda en ufak bir tartışma içine girse müptezel bir tecessüsle üzerine atlıyorlar.

Tek umutları bu kaldı galiba.

E tabii 13 yıldır muhtıralarla, mülâaneci darbe teşebbüsleriyle, hülasa, harici ve dahili desiselerle iktidardan indiremedikleri Erdoğan ve AK Parti'yi, “acaba yandaşlar birbirine düşerse indirir miyiz” umuduna kapılmışlar.

Aynı umutla dün uçana kaçana “F tipi” diyenler, AK Parti – The Cemaat kapışmasına “yesinler birbirini” diyerek ellerini ovuşturdular. (Bir kısmı da gitti, F Tipi dediğine, asker yazıldı, iyi mi?)

Bugünlerde “koşun la koşun, yandaşlar birbirini yiyor” iştiyakıyla haber yapan bu çevreler daha düne kadar, “Biat ettiler… farklı ses çıkmaz bunlardan… yekpare bunlar… tartışmaya karşılar…” şeklinde pazarlama yapıyorlardı.

Fitne çıkartmak maksadıyla çatallı dillerini uzatıyorlar diye münakaşa etmekten elbette vaz geçmeyeceğiz. “Bârika-i hakikat, müsâdeme-i efkârdan doğar.”

Fakat…

Üslubumuza dikkat ederek, birbirimizi kırmadan dökmeden tartışacağız ki, bu müptezelleri sevindirmeyelim.

ŞARAP İÇMEK ÖMRÜ UZATIYORMUŞ

“Yandaşlar birbirini yesin” diye olmadık haberleri köpürtmekte bazen de manipüle etmekte oldukça mahir bir internet sitesi, Independent gazetesinde yer alan bir haberi çok ilginç bulmuş.

Habere göre, İspanya'da yaşayan Antonio Docampo García günde 4 şişe ev yapımı şarap içtiği halde 107 yaşında ölmüş.

Söz konusu siteye göre daha da ilginç olanı, Docampo öldüğünde, 107 yaşından genç gösteriyormuş. Bundan daha ilginç olanı da, Docampo'nun oğlunun, babasının neredeyse hiç su içmediğini, su yerine şarap içtiğini söylemesiymiş.

Sizin anlayacağınız, “şarap günah diyenlere falan bakmayın, şarap hem ömrü uzatır hem de öldüğünüzde cesediniz genç olur” demeye getirmişler.

Ona bakarsanız, benim bir akrabam da günde 2 paket sigara içerdi, 109 yaşında öldü. Buna da sigara ömür uzatır mı diyeceğiz?

Şayet sigara içmek günah denilerek bir kısıtlama getirilseydi kıyameti kopartacakları muhakkaktı.

Hayır hayır, dertleri şarap değil, “inanç değerleriyle” hesaplaşmak sadece. Yoksa isterse günde 4 varil içsinler, bize ne!

Yenişafak
10 Şubat 2016