Sesli Makale

Afrin tarafından geldiler. Kilis’in Süngütepe Köyü karşısında, sınırımıza yakın bir noktada toplandılar. Sonra 1 saat boyunca bağırıp çağırdılar, halay çektiler.

PYD’lilerden, yani Suriye PKK’sından bahsediyorum. 300 kişiydiler, protesto ile kutlamayı birlikte yaptılar…
Önce, Doğu ve Güneydoğu’da sürdürülen terör operasyonlarını protesto ettiler. Türkiye ve Erdoğan aleyhine sloganlar attılar.
Ardından halay çekmeye başladılar. Bu defa İstanbul Sultanahmet’te gerçekleştirilen canlı bomba saldırısını kutladılar. Kanı sever bunlar! Belli ki kan çekti!
Canlı bombanın DAEŞ’li çıkması, DAEŞ’in de sözde bunların düşmanı olması önemli değil. Kendini Türkiye’de, İstanbul’da patlattı ya… Türkiye’ye zarar verdi ya… Onlar için önemli olan bu. O yüzden Sultanahmet saldırısı, bunlar açısından kutlanacak bir olay!
Bu köşede sık sık ve boş yere “Bunların birbirinden farkı yok” demiyorum. Boşu boşuna hepsinin aynı amaca hizmet ettiğini söylemiyorum.
Yaşadık ve gördük işte: DAEŞ, gerçekleştirdiği insanlık dışı saldırıyla PYP’yi sevindiriyor. Onlar da zevkten dört köşe halay çekiyor.
* * *
Bir de terör destekçileri, “katil severler” var. Onlar için terörün nereden geldiği ve teröristin kimliği fark etmiyor. Kim olursa olsun, fakat kinlerini ve öfkelerini kusmalarına vesile olsun, amaçlarına hizmet etsin, yeter!
Bir gün PKK’ya destek verip, ertesi gün DAEŞ’in sırtını sıvazlayabilirler. Gün olur PYD sevdalısı olup, onları kutsarlar; gün gelir, DAEŞ’in gerçekleştirdiği eylemlerle mutluluk yaşarlar.
Örnek mi istiyorsunuz? Sedef Kabaş’ın yaptıklarına bakın. Sultanahmet’teki kanlı saldırının ardından apar topar bir tweet attı:
“Sultanahmet Meydanı’nda patlama.
Terör adım, adım…
İstanbul vurulmadıkça, Türkiye uyanmaz.”
Şimdi ne denir buna? İstanbul vurulacakmış, Türkiye uyanacakmış! Bir başka ifade ile DAEŞ denilen terör örgütünün Sultanahmet’te gerçekleştirdiği canlı bomba eylemi Türkiye’nin uyanmasını sağlayacakmış!
Bakın, kin, nefret ve hırs gibi duygular, insana neler yaptırıyor… Kişi, terör örgütü ile aynı kare içine girmekte sakınca görmüyor, DAEŞ gibi bir yapıyı kurtarıcı olarak görebiliyor.
* * *
Açık söylüyorum, iyice sapıttılar…
Onları bu hale getiren ve dengelerini yitirmelerine yol açan da Recep Tayyip Erdoğan’ın Cumhurbaşkanlığı Makamı’na oturması oldu.
Garip ittifaklar ortaya çıktı. FETÖ’cüler iflah olmaz “laikçi”lerle, “liberalizm” diyenler PKK ve DHKP-C’lilerle, MLKP’liler ve silahlı solun diğer bütün fraksiyonları da HDP’lilerle kol kola gezer oldular.
Yapabileceklerinin ise sınırı yok. Hakaret, iftira, bölücülük, bölgecilik, yabancı uşaklığı, mandacılık, terör destekçiliği, katil severlik, ne ararsan var. Zincirden boşanmış gibi saldırıyor, saldırıyorlar…
Bu, garip bir ruh hali!
* * *
Sadece katilleri destekleyip, masum insanlara hayatı zehir eden terör örgütlerini rahatlatmıyor bunlar…
Hep birlikte el ele verip Türkiye’ye saldırıyorlar.
Yeni değil üstelik bu yaşadıklarımız. Sovyetler Birliği’nin ayakta olduğu yıllarda Moskova’dan emir alıp aynı işi yapıyorlardı. Baba Hafız Esad döneminde “Acilciler” ya da başka isimler altında toplanıp, Suriye kontrolündeki Bekaa Vadisi’ndeki kamplarda eğitim alıyor, silah ve bombalarla Türkiye’ye saldırıyorlardı.
Sovyetler Birliği’nin çöküşünün ardından kıblelerini kaybettiler. Yenilerini buldular, Washington ya da Brüksel’e yöneldiler. Yine yaptıkları iş değişmedi.
O dönemlerde de “akademisyen”, “aydın” ya da “insan hakları savunucuları” gibi güruhlardan destekler aldılar.
Oyuncular değişti, film hep aynı kaldı. Hep Türkiye bir yanda, bunlar diğer yanda oldu.
Şimdi de Erdoğan’a saldırıyor gibi görünseler de aslında yine Türkiye’yi hedef alıyorlar. İyi tanıyoruz artık hepsini. Giderek yaldızları daha fazla dökülüyor. Tanımayanlar da tanımış oluyor.

Akşam
15 Ocak 2016