GÜNCEL
Burhanettin Duran : Kandil operasyonu ve İran’ın hırsı
Türkiye sınırlarındaki PKK terör koridorunu tasfiye etmek amacıyla Irak cephesine ağırlık veriyor. Kuzey Irak'taki PKK kamplarını ve Kandil'i hedef alan operasyonun ciddi olması ve Ankara'nın bu defa bölgede kalıcı üsler kurma niyeti taşıması İran'ın hesaplarına uymuyor. İran Genelkurmay Başkanlığı Sözcüsü Tuğgeneral Ebulfazl Şikarçi, "ilgili ülkedeki yasal hükümetin izni olmadan terörizmle mücadele bahanesiyle üçüncü bir ülke sınırları içine operasyon yapılmasınıgayrimeşru bir eylem olarak" gördüklerini açıkladı.
Bu açıklamadan anlaşılan Tahran, PKK ile mücadelede Ankara'ya bir türlü istenen desteği vermeye yanaşmıyor. Ve koalisyon arayışlarının sürdüğü Bağdat'ı da Ankara aleyhine hareketlendirmeye çalışıyor.
Nitekim El-Abadi'nin ofisinden yapılan açıklama Irak Hükümeti'nin "Türkiye'nin Irak topraklarına sızmasını ve askeri operasyonları sınıra paralel bölgenin dışına çıkarak genişletmesini reddettiği" yönünde. Gerekçe ise operasyonun "Irak'ın egemenliğine yönelik bir ihlal" olduğu.
İran'ın PKK ile mücadelede işbirliğine girmemesinin iki temel nedeni var. İlki, Türkiye'nin Kandil dahil Kuzey Irak'taki PKK varlığı ile mücadelesinin orta ve uzun vadeli sonuçlar üretmesinden çekiniyor.
Ankara'nın sınır ötesi operasyonları bu defa önleyici güvenlik konseptine dayanıyor.
Operasyon yapılan yerlerde PKK yeniden yerleşmemesi için kalıcı üsler kurma eğilimi bulunuyor. Bu da Türkiye'yi Irak denkleminde daha etkili bir aktöre çevirebilir.
İşte 2003 ABD işgalinden sonra adım adım ABD aleyhine olacak şekilde Irak'ta hâkimiyet kuran İran, Türkiye'nin etkisini istemiyor. Halen Tahran, Şii partilerini bir blokta toplayarak hükümetin kurulması hamlesini yürütüyor. Kasım Süleymani'nin çabaları ile Mukteda el Sadr (Sairun) ve Hadi el Amiri'nin (Fetih) liderliğindeki koalisyonlar, siyasi ittifak kurduklarını ilan ettiler.
İkinci neden ise İran'ın bölgedeki yayılmacılığına karşı oluşan blokun henüz Tahran'ı sıkıştırmamış olması. Yani İran'ın Irak, Suriye, Lübnan, Filistin ve Yemen'deki varlığını koruyabileceğine dair inancını koruması.
Ve bu hedef için Türkiye ile dahi bir pazarlığa girmeye henüz gerek görmemesi.
Tahran'ın Suriye'deki hırsını bilenler için bu hiç de şaşırtıcı değil.
Aslında Tahran, Şii çoğunluğun olduğu Irak'taki nüfuzunu daha çok önemsiyor.
ABD'yi bile gerilettiği bir sürecin sonunda Türkiye'nin nüfuz kurmasını hiç arzu etmiyor.
Bu durumu 1979 Devrimi'nden bu yana ama özellikle Arap isyanları sonrasında bölgede kurduğu direnç hattının zaafa uğraması olarak değerlendiriyor. Suudi Arabistan ve BAE'nin İsrail'le yakınlaşarak Filistin'i baskı altına almasını da Hamas'ı yanına almak açısından fırsat olarak görüyor.
Gidişat aleyhine olmasına rağmen Tahran hırslarından vazgeçmiyor. Halbuki Trump yönetimi sadece nükleer anlaşmadan çekilmekle kalmadı. İran'ın balistik füze programını da bölgesel yayılmacılığını da mücadele hedefine oturttu. Sonu rejim değişikliğine varacağı konuşulan bir strateji yürütüyor.
Washington- Suud- İsrail- BAE hattında bir karşıt blok oluşturdu. Türkiye nükleer anlaşmadan çekilmeyi adil bulmuyor ve söz konusu blokta yer almayı kabul etmiyorsa da İran'ın PKK ile mücadeleye destek vermemesi kabul edilebilir bir yaklaşım değil. Tahran son gelişmeleri iyi değerlendiremiyor.
İsrail'in bombalamasından, Şii milisler Suriyeli üniforma giyerek kurtulamaz.
Rusya'nın da Suriye'de İran'ı sınırlandırmak istediği açık.
Washington ile Ankara arasındaki gerilimin tansiyonu düşme eğiliminde.
yazının devamı
Bu açıklamadan anlaşılan Tahran, PKK ile mücadelede Ankara'ya bir türlü istenen desteği vermeye yanaşmıyor. Ve koalisyon arayışlarının sürdüğü Bağdat'ı da Ankara aleyhine hareketlendirmeye çalışıyor.
Nitekim El-Abadi'nin ofisinden yapılan açıklama Irak Hükümeti'nin "Türkiye'nin Irak topraklarına sızmasını ve askeri operasyonları sınıra paralel bölgenin dışına çıkarak genişletmesini reddettiği" yönünde. Gerekçe ise operasyonun "Irak'ın egemenliğine yönelik bir ihlal" olduğu.
İran'ın PKK ile mücadelede işbirliğine girmemesinin iki temel nedeni var. İlki, Türkiye'nin Kandil dahil Kuzey Irak'taki PKK varlığı ile mücadelesinin orta ve uzun vadeli sonuçlar üretmesinden çekiniyor.
Ankara'nın sınır ötesi operasyonları bu defa önleyici güvenlik konseptine dayanıyor.
Operasyon yapılan yerlerde PKK yeniden yerleşmemesi için kalıcı üsler kurma eğilimi bulunuyor. Bu da Türkiye'yi Irak denkleminde daha etkili bir aktöre çevirebilir.
İşte 2003 ABD işgalinden sonra adım adım ABD aleyhine olacak şekilde Irak'ta hâkimiyet kuran İran, Türkiye'nin etkisini istemiyor. Halen Tahran, Şii partilerini bir blokta toplayarak hükümetin kurulması hamlesini yürütüyor. Kasım Süleymani'nin çabaları ile Mukteda el Sadr (Sairun) ve Hadi el Amiri'nin (Fetih) liderliğindeki koalisyonlar, siyasi ittifak kurduklarını ilan ettiler.
İkinci neden ise İran'ın bölgedeki yayılmacılığına karşı oluşan blokun henüz Tahran'ı sıkıştırmamış olması. Yani İran'ın Irak, Suriye, Lübnan, Filistin ve Yemen'deki varlığını koruyabileceğine dair inancını koruması.
Ve bu hedef için Türkiye ile dahi bir pazarlığa girmeye henüz gerek görmemesi.
Tahran'ın Suriye'deki hırsını bilenler için bu hiç de şaşırtıcı değil.
Aslında Tahran, Şii çoğunluğun olduğu Irak'taki nüfuzunu daha çok önemsiyor.
ABD'yi bile gerilettiği bir sürecin sonunda Türkiye'nin nüfuz kurmasını hiç arzu etmiyor.
Bu durumu 1979 Devrimi'nden bu yana ama özellikle Arap isyanları sonrasında bölgede kurduğu direnç hattının zaafa uğraması olarak değerlendiriyor. Suudi Arabistan ve BAE'nin İsrail'le yakınlaşarak Filistin'i baskı altına almasını da Hamas'ı yanına almak açısından fırsat olarak görüyor.
Gidişat aleyhine olmasına rağmen Tahran hırslarından vazgeçmiyor. Halbuki Trump yönetimi sadece nükleer anlaşmadan çekilmekle kalmadı. İran'ın balistik füze programını da bölgesel yayılmacılığını da mücadele hedefine oturttu. Sonu rejim değişikliğine varacağı konuşulan bir strateji yürütüyor.
Washington- Suud- İsrail- BAE hattında bir karşıt blok oluşturdu. Türkiye nükleer anlaşmadan çekilmeyi adil bulmuyor ve söz konusu blokta yer almayı kabul etmiyorsa da İran'ın PKK ile mücadeleye destek vermemesi kabul edilebilir bir yaklaşım değil. Tahran son gelişmeleri iyi değerlendiremiyor.
İsrail'in bombalamasından, Şii milisler Suriyeli üniforma giyerek kurtulamaz.
Rusya'nın da Suriye'de İran'ı sınırlandırmak istediği açık.
Washington ile Ankara arasındaki gerilimin tansiyonu düşme eğiliminde.
yazının devamı
YORUMLAR
-
murat kahraman
18 Haziran 2018 10:04çok isabetli tespitlerle örülmüş bir yazı. tarihin en kaypak ve en dönek milleti perslerdir. karakter namına onlarda bir şey bulunmaz. onlara güvenilmeyeceğini biliyoruz; hükümetimiz de zaten tam br kredi vermiş değil, sadece makul adımlar atarak ilerlemeye çalışıyor; yine de dikkatli olması gerek. yılanla oynar gibi dikkatli...
YAZARIN DİĞER MAKALELERİ Tümü
BU KATEGORİDEKİ DİĞER MAKALELER
ÖNE ÇIKANLAR Tümü
Zekeriya Say : “Yalanın bacağı” artık kırılmal��!
582 kez izlendi
Salih Tuna : Bıyık da yetmiyor
566 kez izlendi
Ergün Diler : Adidas
1479 kez izlendi
Zafer Şahin : AYM’de kimin dediği oldu?
2186 kez izlendi
EN POPÜLER GÜNÜN YAZISI
YAZARLAR
YORUM YAPIN
Yorumlarınız editörlerimiz tarafından okunup onaylandıktan sonra yayına alınacaktır.