Sesli Makale

2 Ekim 2014...

Bir tweet atmış, “Maklube tepsisindeyim, gelin beni burdan çıkarın” demiş, ben de bunun üzerine “adeta çıldırmışım” ve değerli yazar Ümit Alan’ın gazetesi BirGün hakkında ipe sapa gelmez bir sürü iddiada bulunmuşum.
Bu senin yorumun çocuğum... “Adeta çıldırmadım”, birkaç basit soru sordum:
Bıkkınlık verdi ama “fehmedilmen” için tekrarlıyorum:
BİR- Solcu gazetenizde illegal yollarla elde edilmiş tapelerin ve ses kayıtlarının ne işi var?
İKİ- Paralel suç çetesiyle senkronize yayınlarınızı hangi sol değerlerle telif ediyorsunuz? Hangi ahlakla, hangi mesleki ilkeyle?
ÜÇ- Solcu gazeteniz paralel yayın organlarının bile yayınlamaktan imtina ettiği “polis fezlekelerinden” manşetler kotarıyor... Boş binaların resmini basıp, altına “İşte Türkiye’deki IŞİD karargâhı” diye yazılar döşeniyor. Kahvehane dedikodularını “somut bilgi” diye yutturuyor... Suriye’de çekilmiş fotoğrafları, “İşte Antep... İşte Hatay... İşte Şanlıurfa... İşte Türkiye-IŞİD ortaklığının belgesi” diye tedavüle sürüyor. Niçin burada bir problem görmüyorsunuz?
DÖRT- İlkeyle yatıp ilkeyle kalkıyorsunuz... Aferin, iyi ediyorsunuz da... Solcu gazeteniz niçin hiçbir ahlak, hiçbir ilke, hiçbir değer gözetmiyor?
BEŞ- Madem gazetecilik biz pis sağcıların elinde rehin, kendi “solcu gazeteciliğinizi” bir gözden geçirin bakalım, ne göreceksiniz?
Maklubeci Ümit bu sorulara cevap vermiyor, bir gazeteye bavul bavul belge gelirken benim ne tutum takındığımı hatırlamamı istiyor... Zaten bu sorulara cevap vermezmiş. Cevabı “google”da varmış. Açıp bakarsam görürmüşüm.
Bir gazeteye bavul bavul belge gelirken benim ne tutum takındığım da internet ortamında kayıtlıdır. Sen de açıp bakarsan görürsün ve biraz orijinal olman gerektiğini hatırlarsın...
Balyoz hakkında ne yazdığım, gazetecilerin tutuklanmalarına hangi gerekçelerle karşı çıktığım, İlker Başbuğ’a reva görülenleri niçin yanlış/haksız bulduğum ve hangi eleştiri cümlelerini kurduğum, hepsi kayıtlıdır...
Kaldı ki, sırf cemaatin gadrine uğradılar diye, “darbecilerinize” onay verecek halim de yok.
Bana ev ödevi vereceğine, şu “halkın gazetesi” lejandıyla çıkan gazetenizin tuhaf halleriyle ilgili bir “tecessüs” geliştir bakalım...
Bakalım ne göreceksin?
Birkaç gün önce de yazmıştım ama yukarıda da belirttiğim gibi, fehmedebilme problemin var... Okuyucuların hoşgörüsüne sığınarak tekrarlıyorum:
Solcusunuz, demokrasiden ve barıştan yanasınız ama “barış ihtimali” uykularınızı kaçırıyor, özgürlüklerin iadesi canınızı sıkıyor, yasakların kaldırılması hafakanlar geçirtiyor.
Beyaz Türk mahallesinin ve “t24” rehabilitasyon merkezinde bakıma alınmış liberallerin tükettiği “yaşam biçimi muhalefeti”nde keramet vehmediyorsunuz. Bunu da “solculuk” yutturuyorsunuz. “Öteki”nin özgürleştirilmesi ve kamusallaştırılması en büyük kâbusunuz.
Kamusal alanda dini görünürlüğe karşısınız (kamusal alanda dini görünürlüğü “kafa kesme özgürlüğünün ilk adımı” olarak değerlendiriyorsunuz. Çok yaratıcı!) “Halkın gazetesi” lejandıyla çıkıyorsunuz ama halka ait bütün değer tercihleriyle kavgalısınız.
Başörtüsü yasağının kaldırılmasına karşısınız. Talep halinde okullara mescit odası açılmasına karşısınız.
Kürtçe yasağının kaldırılmasına karşısınız. Silahların bırakılmasına karşısınız. Çözüm sürecine karşısınız. 12 Eylül’e yargı yolunu açan anayasa değişikliğine karşısınız. “Kalkınmacılığa” karşısınız. Köprüye karşısınız. Havaalanına karşısınız. Enerji santrallerine karşısınız. Dersim hadisesinin kurcalanmasına karşısınız. Komşularla iyi ilişkiler kurulmasına karşısınız. Ermenistan açılımına karşısınız. Kuzey Irak’la ticari entegrasyona karşısınız. Sınır kapılarının mültecilere açılmasına karşısınız.
Pardon, bir tek “devrimci şiddet”e karşı değildiniz.
Sol örgütlerin öldürdüğü çocuklar hakkında tek kelime yazmadınız.
Halkın gazetesi yazarları olarak, öldürülen “halk çocukları” için tavana bakmayı tercih ettiniz.
Star